Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Ετσι που τα θυμάμαι... μετά απο καιρό.

Γέννησα χωρίς κανένα πρόβλημα 3 παιδιά.
Ακουγα για άλλες γυναίκες που είχαν προβλήματα, στεναχωριόμουν, λυπόμουν πολύ, αλλά εντάξει δεν μπορούσα εγώ να κάνω κατι.
Οταν η μεγάλη μου κόρη παντρεύτηκε, στην αρχή λέγανε με τον γαμπρό μου ότι δεν θέλανε παιδί αμέσως αλλά σε δυο χρόνια.
πέρασαν τα δυο χρόνια... πέρασαν τα τρία... παιδί πουθενά.
Αρχισαν να ανησυχούν, πήγανε στο ένα γιατρό υδροσαλπιγγες είπε, η κόρη μου, αδύναμο ακίνητο σπέρμα ο γαμπρός μου.
Είπε στην κορη μου για λαπαρασκοπιση.
Αποφασίσανε να πάρουν δεύτερη γνώμη... τρίτη... πεμτη...εκατοστή...
Ο ένας γιατρός το μακρύ του... ο άλλος το κοντό του.
Ο τελευταίος είπε ότι δεν υπάρχει θέμα χειρουργείου, τι βλακείες είναι αυτές; θα κάνουμε την εξωσωματική ( έτσι...χωρίς καμία θεραπεία για το σπέρμα)φυσικά απέτυχε. δεύτερη σπερματενχυση ( δεν ξέρω αν το λέω σωστά)
Τίποτα φυσικα.
Εγώ εκεί.
Δίπλα. έβλεπα το παιδί μου να τρυπιέται, να καταπίνει φάρμακα, και τη λαχτάρα της να γίνει μανούλα!
Τον πόνο, όταν την πολυπόθητη μέρα θα ξέραμε.
Την αγωνία.
Προσπαθούσα να μην είμαι, ούτε υπερβολικά αισιόδοξη, ούτε απαισιόδοξη, ούτε να την ενθαρρύνω, ούτε να την αποθαρρύνω.
Και πονούσα. πόσο πονούσα θεέ μου!!!
Οσπου...
Τουαλέτα...
Σιωπή!!!
Μαμά έλα...
Αίμα!!
Πώς να το παρηγορήσω αυτό το παιδί;
Με πια δύναμη; που να βρω το κουράγιο;
Το βρήκα.
Είπα ότι μαλακία μου ερχόταν στο μυαλό, ο θεός ήθελε κοριτσάκι μου, να σε προφυλάξει γιαυτο δεν άφησε να γίνει.
Εκείνος ξέρει...
μπορεί να πόναγες περισσότερο αργότερα,μπορεί ένα άλλο παιδάκι που υπάρχει κάπου να σε έχει διαλέξει για μαμά του, να σε χρειάζεται...
Και πολλά που πίστευα ότι θα ηρεμούσαν την ψυχούλα της.
Περάσανε αλλά 4 χρόνια, άρνησης, ελπίδας, σκέψης. Γιατροι... Λεφτά... Λόγια...
Ωσπου μια φίλη μου που είχα καιρό να δω. και που δεν έκανε παιδιά μου είπε ότι γέννησε.Μου έδωσε τα στοιχεία του γιατρού της και με πίεσε,
Να πείσω την κόρη μου να πάει σε αυτόν, πήρε και την ίδια και την έπεισε.
Της είπε ότι αυτός ο άνθρωπος θα της πει ξεκάθαρα αν έχει ελπίδες να κάνει παιδί η όχι. όταν επέστρεψε από το ραντεβού που η ίδια η φίλη μου της είχε κλείσει..
Ελαμπε από χαρά.
Μαμά μου είπε, κανένας δεν μου μίλησε όπως αυτός ο άνθρωπος.
κανένας δεν μου είχε ακριβώς εξηγήσει το πρόβλημα, μου είπε ότι το πολύ σε ένα χρόνο θα έχω παιδί!!!
Και είχε!!!
(Άσχετα αν από αμέλεια να το πω; ανευθυνότητα να το πω; αυτού του ίδιου γιατρού, πέρασε όλα αυτά που πέρασε, η κόρη μου στον τοκετό, και πολλή αργότερα, και που ακόμα δεν ξέρουμε πότε, και αν, θα σταματήσει, τη φαρμακευτική αγωγή.)
Ακριβώς σε ένα χρόνο!!!
Ο εγγονός μου είναι τώρα Τριων ετων και κατι, και είναι αξιολάτρευτος.
Θεέ μου, εχετον πάντα γερό.
Προστατεψέ τον Παναγιά μου, από κάθε κακό.
Τον εγγονό μου...
Την εγγονή μου...
Ολου του κόσμου τα παιδιά!!!

5 σχόλια:

Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Το ξαναγράφω γιατί ξέχασα μέσα στη φούρια μου ν' αλλάξω ID και βγήκε εκείνη της νύφης μου. Εχουμε βλέπεις κοινό ΠιΣι.
Καλησπέρα γειτόνισσα, είδα ανοιχτό το φώς και ήρθα. Τώρα γύρισα απο το Νοσοκομείο.
Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω σε μπλόγκ την άποψη μίας μητέρας για τα τραβολογήματα των παιδιών μας με εξωσωματικές.
Ό πόνος της μάνας δεν μετριέται ούτε με δράμια, ούτε με μέτρα, ούτε με χρήμα όταν βλέπεις το παιδί σου μέσα στο αίμα. Οταν τρυπιέται μόνο του στην κοιλιά και εσύ δεν μπορείς να κάνεις την ένεση, γιατί τρέμει το χέρι σου. Και οταν αποτύχει η προσπάθεια, δάκρυ δεν χύνεις μπροστά τους ποτέ, μόνο παρηγοριά και ελπίδα.
Ευτυχώς όμως για εσάς τελείωσαν αυτά. Η μάνα απέκτησε παιδάκι και εσύ άλλο ένα εγγονάκι.
Δόξα τω Θεώ.
Εμείς τα περάσαμε αυτά πρίν 15 χρόνια, αλλά παιδί δεν έκαναν. Αντίθετα κόντεψε η νύφη μου να πεθάνει. Εζησε.
Δόξα τω Θεώ.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Καλως την! Μου δινει μεγαλη χαρα να ερχεσαι,οποτε σου κανει κέφη.

Τελείωσε άραγε Λένα μου; πριν λίγο καιρό έγραψα τι ακριβώς είχε συμβεί στην κόρη μου την ώρα του τοκετού, ακόμα τραβιέται και δεν ξέρω αν ποτέ σταματήσει αυτό.

Όπως λέει και εκείνη όμως, χαλάλι του αυτού του παιδιού! πες με τρελή αλλά αυτό το παιδί είναι ευλογημένο! τόσο καλό και τρυφερό πλάσμα!!!

Εάν περνούσε από το χέρι μου θα έλεγα σε όλες τις γυναίκες που έχουν πρόβλημα να μην καταφεύγουν στην εξωσωματική, δεν τα λένε όλα οι γιατροί, ίσως ούτε και οι ίδιοι γνωρίζουν ακόμα τις παγίδες που κρύβονται από πίσω.

Γιατί δεν υιοθετούν ένα παιδί; για τη νύφη και τον γιο σου λέω. Αυτοί όμως ξέρουν καλύτερα...


Πως είναι ο Β; ποτε βγαίνει;

Σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα που το παιδί σου ακόμη τραβιέται..δεν το κατάλαβα νωρίτερα που τόγραψες. Δεν τα λένε όλα οι γιατροί των εξωσωματικών, χωρίς μία εξέταση, ένα καρδιογράφημα φρούπ τους κάνουν ναρκώσεις στο σωρό. Και τι γίνεται αν δεν ξυπνήσει η κοπέλλα; Να σου πώ εγώ τι έγινε, που δεν ξύπναγε η Μ και την τρέχανε στο κρατικό νοσοκομείο μέσα στη νύχτα..για να την ξυπνήσουν οι δημόσιοι γιατροί. Ενω οι ιδιωτικοί, σαν πριμαντόνες τα λεφτά τα παίρνουν κάτω απο το τραπέζι, απο μπροστά δεν λερώνουν τα χέρια τους.
Για την υιοθεσία τώρα, τους απέρριψαν γιατί ο γιός μου έχει μικρή αναπηρία. Το Ελληνικό κράτος θεώρησε ότι τα άτομα με ειδικές δεξιότητες δεν πρέπει να γίνονται γονείς, να κάθονται μόνα τους και να περιμένουν να πεθάνουν.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Δεν το πιστεύω αυτό που λες!!!


Είναι εξοργιστικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Αφήνουν τόσα παιδάκια στα ιδρυματα,στεγνά χωρίς να νοιώσουν την αγάπη το χάδι, από γονείς που θα επιλέξουν να γίνουν γονείς τους, επειδή έχουν κάτι στο σώμα τους; το σώμα δίνει την αγάπη; Α, τους ελεεινούς. Συγχύσθηκα τώρα!


Άμα σου διηγηθώ την ιστορία της κόρης μου,θα τραβάς τα μαλλιά σου.

Είπες κάτι για λεφτά;

Το παιδί μου έπαθε ότι έπαθε από δική του ευθύνη, του γιατρού, και πληρώθηκε τη γέννα κανονικά, και όχι μόνο αυτό, αλλά ζήτησε επιπλέον από τα συμφωνημένα που ήταν για κανονική γέννα, γιατί έγινε καισαρική τελικά.( ακου... φυσιολογικό τοκετό θα της έκανε! εξωσωματική και φυσιολογικός τοκετός; απαράδεκτο!

Μόνος του μας είχε ομολογήσει, αυτό που έπαθα εγώ σήμερα δεν εύχομαι να το πάθει ούτε ο χειρότερος εχθρός μου, κόντεψα να χάσω μάννα και παιδί.

Πάντως, υπαρχουν και αλλοι τρόποι, ας μη χανουν την ελπίδα τους τα παιδιά σου!