Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

Εγκλήματα... Με... αγάπη.


Ένιωσες ποτέ απόλυτα ευτυχισμένη; υπήρξε ποτέ ένας άνθρωπος που σε έκανε να πεις...
Ναι...! Είμαι γεμάτη, τίποτα άλλο δεν επιθυμώ...
Είπε... η φωνή μέσα μου.
Όχι δεν ένοιωσα ολοκληρωτικά ευτυχισμένη.
Όμως... γνώρισες τον έρωτα. Την αγάπη. Συνέχισε εκείνη...
Ναι... τον γνώρισα. Μα όλοι θέλανε να πάρουνε. Όλοι, πήραν κομμάτι μου.
Τη είναι τελικά αυτό που θα σε έκανε ευτυχισμένη, ξέρεις;
Ναι ξέρω.
Αν ξαναγεννιόμουν.Αν η μάνα μου με ξαναγενούσε. Όχι άλλη...Αυτή. Η ίδια μάνα...Να με ξαναγενούσε. Να με αγαπούσε. Να με λάτρευε...
Και πιο πολύ να με αποδεχόταν, γι’αυτό που είμαι, όχι για ότι εκείνη θα θελε να είμαι. Τότε...Γεμάτη από τη μοναδική , την απαραίτητη αυτή αγάπη, τα βήματα μου θα ήταν σταθερά. Δεν θα κατέστρεφα τα πάντα επειδή φοβάμαι να νοιώσω ευτυχισμένη. Δεν θα έσερνα σε όλη μου τη ζωή το βάρος του ανικανοποίητου...
Δεν θα έψαχνα την αγάπη σε ξένες αγκαλιές... Δεν θα δωροδοκούσα για να εισπράξω αποδοχή. Δεν θα είχε κανένα αρσενικό τη δύναμη να με πληγώσει...
Δεν θα αναρωτιόμουν... Με αγαπάει; Γιατί με αγαπάει; Αξίζω να με αγαπάει;
Δεν θα έψαχνα πίσω από κάθε βλέμμα, από κάθε λέξη να ανακαλύψω το ψέμα, βέβαιη ότι υπάρχει.Ούτε θα ανεχόμουν συμπεριφορές που ο καθρέφτης μου τις φτύνει!!
Κατάλαβες απαίσια εσωτερική φωνή μου;
Αυτό θα με έκανε ολοκληρωτικά ευτυχισμένη. Αν ξαναγεννιόμουν!!!
Για την ευτυχία στον έρωτα λέω. Για την ευτυχία που μια γυναίκα μπορεί να πάρει από έναν άντρα. Ξέρεις τι πραγματικά θα ήθελα; Έναν άντρα να γνώριζα, να άνθιζα κοντά του, να ήταν ο κόσμος μου όλος, και εγώ ο δικός του.
Με κούρασε να μην ξέρω αν ξυπνήσω στην αγκαλιά που αποκοιμήθηκα, με σακάτεψε. Τίποτα. Απλά καθημερινά πράγματα ήθελα. Όλα τα ήθελα.
Την αγάπη πόθησα. Αυτήν. Από την ώρα που πρωτοάνοιξα τα μάτια μου, και όπως φαίνεται μέχρι την ώρα που θα τα κλείσω παντοτινά.
Περνάει ο χρόνος ψυχή μου, θα τον προλάβω;Δεν θέλω που λειώνω ακόμα για τηναγάπη.Δεν θέλω να τη ζητιανεύω। Με κούρασεπου ξοδεύτηκα αναζητώντας την.Ξεπέρασα τα πενήντα και έκανα το μισό δρόμο. Πόσα χρειάζομαι για τον άλλο μισό; Χαμένη υπόθεση από χέρι. Κανένας άνθρωπος δεν πήρε την αγάπη των γονιών του όπως, και όση ακριβώς ήθελε.Aυτοί όμως που την πήρανε, έστω και όχι με τον τρόπο που θέλανε η που χρειάζονταν, νομίζω ότι είναι καλυμμένοι συναισθηματικά για την υπόλοιπη ζωή τους.Ούτε πιστεύω ότι υπάρχει μάνα που δεν αγάπησε το παιδί της. Η αγάπη όμως που χρειάζεται ένα παιδί, δεν είναι η αγάπη του καθήκοντος, το γέννησα, πρέπει να το αγαπώ. Η αγάπη που χρειάζεται ένα παιδί είναι... Σε αγαπώ όπως κι αν είσαι. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι. Αγαπώ όλα όσα κάνεις γιατί τα κάνεις καταπληκτικά.
Πως ξεπερνάει ένας άνθρωπος όλα αυτά; Όσο και να δουλέψεις, με τον εαυτό σου, ποτέ δεν τα ξεπερνάς!!!
Πέρασα πολλά χρόνια της ζωής μου περιμένοντας την αναγνώριση, όμως αυτή δεν ήρθε ποτέ. Κανενός άλλου την αναγνώριση. Μόνο τη δική της. Εγώ πίστευα πάντα, ότι αξίζω. Πιστεύω στον εαυτό μου και στη δύναμη μου, στο μυαλό και τη θέληση μου.
Ποιος άλλος όμως το πιστεύει;
Μεγάλωσα...Μα... Ακόμα ήθελα να ακούσω ένα έστω, ένα μπράβο της, που όμως δεν ερχόταν ποτέ. Ώσπου, ένα βράδυ….Πριν μερικά χρόνια...
Έσπασα. Ξέσπασα. Έβγαλα από μέσα μου όλη την οργή, όλο το παράπονο, όλη την πίκρα τόσα χρόνια. Εκείνη στη αρχή τα έχασε (δεν περίμενε τέτοιο ξέσπασμα από μένα ποτέ.
Πάντα απέφευγα να την πικράνω, δάκρυζα, θύμωνα, πήγαινα στο άλλο δωμάτιο, ποτέ όμως δεν της μίλησα άσχημα)μετά άρχισε να διαμαρτύρεται κλαίγοντας, εγώ; Σε μένα τα λες αυτά; Εγώ δεν έκανα για σένα αυτό... εκείνο.. το άλλο...
Ναι μαμά τα έκανες. Από υποχρέωση όμως.Τι…; δεν σε αγαπάω εγώ; Αχάριστη ε, αχάριστη.
Με αγαπάς μαμά. Με αγαπάς επειδή με γέννησες. Δεν σου αρέσω όμως, δεν σου κάνω...
Δεν είμαι το παιδί που θα ήθελες να είμαι, και δεν μου το συγχώρεσες αυτό ποτέ.
Εγώ, όμως είμαι το παιδί σου, και θέλω να με αγαπάς για αυτό που είμαι. Γιατί το αξίζω να με αγαπάς.Κουράστηκα, εξαντλήθηκα, ξεψύχησα να προσπαθώ να κερδίσω μια γλυκιά κουβέντα βγαλμένη από την ψυχή σου.Δεν θυμάμαι το χάδι σου. Δεν με ζέστανε το βλέμμα σου.Δεν θέλω μαμά να φύγεις... η να φύγω από τη ζωή, και να μην βγάλω από μέσα μου ότι καταστρέφει τη ζωή μου.
Με καταστρέφει η άρνηση σου, μπορείς να το καταλάβεις αυτό;
Είπα...είπα...είπα... Θύμωσε πολύ, σηκώθηκε το ίδιο βράδυ να φύγει για Θεσσαλονίκη. την ικέτεψα να μείνει, να μην το βάλει στα πόδια αλλά στάθηκε αδύνατο.
Μόνο την ώρα που έμπαινε στο τραίνο ήρθε κοντά μου, έγειρε να με φιλήσει, και άκουσα έναν ψίθυρο, αρκετά δυνατό όμως... ώστε να είμαι σίγουρη…
Συγχώρεσε με παιδί μου………………………Στην αρχή σκέφτηκα ότι ήταν ειρωνικό….
Δεν ήταν όμως, και το διαπίστωσα λίγες μέρες αργότερα, και πάντα από τότε.
Σε αγαπάω παιδί μου. Κάθε φορά που μιλάμε στο τηλέφωνο το ακούω να μου το λέει, όχι δειλά, όχι δισταχτικά, όχι από υποχρέωση.ίσως... επειδή τώρα ξέρει ότι το έχω ανάγκη.
Όμως... Δίκοπο μαχαίρι, Και δυο ήταν οι δρόμοι, είχα αποφασίσει ότι... Έπρεπε να συνεχίσω τη ζωή μου χωρίς να έχω ανάγκη την επιβράβευση και την αγάπη της... Η αποφάσιζα... να κόψω κάθε γέφυρα που με ένωνε μαζί της....
Η ...Να κάνω αυτό που έκανα. Να χώσω βαθιά το μαχαίρι στην πληγή. Χαίρομαι που αυτό έκανα!!!
Είχα ορκιστεί...Μικρο κοριτσάκι ακόμα. Εγώ θα κάνω παιδιά και θα τα λατρεύω, θα τους δώσω τόοοση πολύ αγάπη... Τόσο χάδι...Τόσα μπράβο... Γιατί τα δικά μου παιδιά θα τα αξίζουν όλα αυτά! Θα τα αξίζουν γιατί η αγάπη μου θα τα κάνει σπουδαία...Θα είναι σπουδαία γιατί θα είναι της ψυχής μου τα παιδιά. Και δεν θα έχουν καμιά ανάγκη να ζητιανεύουν την αγάπη, αυτή...θα έρχεται στη ζωή τους σα δώρο...Σαν καθαρό νερό που κυλάει στο ποτάμι.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Your blog is very creative, when people read this it widens our imaginations.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Στεναχωριέμαι αφάνταστα όταν διαβάζω μερικές φορές αυτά που γράφεις κορίτσι μου ,δεν μπορώ να νοιώσω πως είναι δυνατόν να υπάρχει τόση συσωρευμένη πίκρα ,δίκαιη βέβαια , μέσα στη ψυχή ενός ανθρώπου.Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι για σένα , να μπορούσα να σε κάνω να ξεχάσεις ή να σου βρεθεί αυτό το μοναδικό στη ζωή σου .

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Να μη στεναχωριέσαι Αχτιδούλα μου.

Να..Είδες σήμερα είμαι μια χαρά.

Μπορείς να κάνεις κάτι για μένα. Να πιούμε εκείνο το καφεδάκι που είχαμε πει, θυμάσαι;

Σε φιλώ γλυκιά και ευαίσθητη Αχτίδα μου.

Marina είπε...

Αντιγράφω τη φράση-κλειδί όλου του άρθρου σου την απαίτηση που έχεις-που είχες απο τη μητέρα σου να"Σε αγαπά όπως κι αν είσαι".
Εχεις πολύ δρόμο μπροστά σου για να προσπαθείς να φτάσεις στη χώρα που δεν φτάνουμε ποτέ.

ΔΙΑΦΩΝΩ κάθετα με τη κάθε σου λέξη. Σαν το μικρό παιδί που δεν καταλαβαίνει, χτυπάς το κεφάλι σου στο τοίχο ζητώντας απο ΄τον Θεό να γίνει άνθρωπος. Μία τέτοια μάνα που είχες και εσύ είχα και εγώ και πολύ χειρότερη γιατί είχε μανιοκατάθλιψη και τιμωρούσε τον εαυτό της και όλο τον κόσμο γύρω της.
Και καλά το παιδί που κλαίει για το φεγγάρι, εσύ όμως χρειάζεσαι κάποτε να σταματήσεις, να καταλάβεις τι κάνεις, να το ξεπεράσεις και νά χαρείς αυτό που έχεις.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ. Γιατι όπως ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι τα παιδιά του ανήκουν, είναι η προέκταση του εαυτού τους, τα όνειρά τους. Ετσι συμφωνούν και χαίρονται όταν βαίνουν όλα όπως εκείνοι θέλουν ή φέρονται άσχημα-βάναυσα-απειλητικά όταν το παιδί κάνει τα δικά του. Πολύ λίγες μάνες έχουν την ωριμότητα να σέβονται και να αγαπούν τα παιδιά τους για ότι εκείνα έχουν επιλέξει.
Ετσι η μάνα σου δεν μπορεί να δώσει και επειδή πλέον βαρέθηκε ν'ακούει το κακομαθημένο να ζητάει, δίνει τη συγνώμη της.
Αντί να κάθεσθε λοιπόν να χαλιέσθε για το τι σχέση θα ήθελες να είχατε..δεν κυττάτε καλύτερα να απολαμβάνετε τη σχέση που έχετε τώρα; Εισαι λές 50 ετών, η μάνα σου θα είναι γύρω στα 68-70, όσα χρόνια ζήσει ακόμη βρείτε τη χρυσή τομή, τι σας αρέσει ΤΩΡΑ να κάνετε, θάφτε το παρελθόν και αγκαλιάστε η μιά την άλλη.
Για να μην έχεις ενοχές ότι δεν προσπάθησες να συγχωρήσεις
Για να μην έχει εκείνη ενοχές ότι δεν προσπάθησε ν' αγαπήσει.

Marina είπε...

Ξεκινέίστε μία νέα σελίδα στο τετράδιο της σχέσης σας, όπως ξεκινησα και εγώ με τη δική μου μάνα 4 χρόνια πριν πεθάνει, ήρθα πιο κοντά της και κατάλαβα κάποια πράγματα, με πλησίασε και με αγκάλιασε όπως μπορούσε.
Σου αφιερώνω ένα τραγούδι Νερένια για τη νέα σου αρχή
http://youtube.com/watch?v=hTHWxApSRxc