Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Μου λείπεις απελπισμένα ... Άλλα ... Σε πέταξα από τη ζωή μου!!



Τριάντα οκτώ χρόνια...
Τόσα εσύ και εγώ περάσαμε μαζί...Τι μαζί δηλαδή...Ένα!
Εγω, και εσύ... είμαστε ένα.

Κοριτσάκι ήμουν όταν σε..."Πρωτογνώρισα"
Ένοιωσα... "Σπουδαία" όταν σε πρώτοκράτησα ανάμεσα στα δάχτυλα μου...
Και όταν τα τρυφερά μου χείλη σε πρωτακούμπησαν... Ρούφηξαν την πρώτη ηδονή της μακροχρόνιας σχέσης μας
Μοιράστηκα χαρές και λύπες μαζί σου...
Ένοιωθα να με... "Στηρίζεις" σε πολλές δύσκολες στιγμές.
Εκεί και στις χαρές... εσύ και εγώ ένα.
Γάμοι...Γεννητούρια...Αρρώστιες...Κηδείες...Έρωτες χαμένοι...Έρωτες κερδισμένοι...
Εσύ εκεί.
Σε κουβαλούσα πάντα μαζί μου.
Έδωσα μάχες για σένα, έφαγα πολύ ξύλο για χάρη σου...Όταν...Με τσάκωσε ο πατέρας μου μαζί σου κρυφά στην τουαλέτα.
Έδιωξα ανθρώπους από κοντά μου, επειδή δεν σε συμπαθούσαν, ( αν θέλετε έμενα -έλεγα θα με δεχτείτε μαζί του)
Γινόμουν θηρίο κάθε φορά που κάποιος μιλούσε εναντίον σου, Σε επέβαλα παντού και πάντα. Προκλητικά πολλές φορές.
Δεν μπορούσα λεπτό να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα...Όσο κι αν μου λέγαν - και το ήξερα και εγώ- πως σιγά σιγά με καταστρέφεις...
Ήσουν κάτι παραπάνω από έρωτας...Πιο πάνω από πάθος.
Έγινες η αρρώστια μου!
Όμως...
Εγω αποφάσισα να μην ζω σαν άρρωστη.
Με κούρασες πια... Σε βαρέθηκα. Βαρέθηκα να είμαι έρμαιο σου.
Με έκανες να μισήσω τον εαυτό μου για την αδυναμία μου να σε πετάξω σε ένα σκουπιδοτενεκέ, και να μη σε αναζητήσω πότε ξανά.
Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι να ξεφύγω από σένα...
Δεν μπορώ όμως...Είσαι μέσα μου παντού...Σε κάθε μου κύτταρο, Θέλω να σε διώξω από μέσα μου... Από πάνω μου... Από τη ζωή μου.
Καιρό το λέω...Προετοιμάζομαι καιρό για τον αποχωρισμό μου από σένα...
Θα το κάνω..Έλεγα...
Μπα..Δεν μπορείς... Έλεγε μια φωνή μέσα μου...
Δεν μπορείς...Έλεγαν και όλοι οι άλλοι τριγύρω σαν χορωδία...Δεν θα τα καταφέρεις.
Τα πήρα χοντρά...!!!
Δεν θα τα καταφέρω; Εγω;

30-09-2008

Εδώ και ένα μήνα περίπου... Έχω ορίσει αυτήν την ημερομηνία σαν την ήμερα που θα σταματήσω να καπνίζω
Στις 3 το μεσημέρι κάπνισα το τελευταίο μου τσιγάρο.
Το πέταξα μισό...
Τέσσερις ώρες τώρα και... κρατιέμαι... σφίγγομαι... τρώω...
Μου λείπει... Ένα τσιγαροοοοοοοοοοοοοοο...............

Θα τα καταφέρω...;
Ναι...
ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ!!!

41 σχόλια:

*Νινέτα* είπε...

Καλή επιτυχία ξυπολυτούλα μου!!!!

eleni είπε...

Κι εγώ είμαι καπνίστρια από τα φοιτητικά μου χρόνια.Μια φορά το έκοψα 4 μήνες,αλλά το ξανάρχισα:είμαι νευρική και με "ηρεμεί".Κακό αυτό,αλλά δε θέλω να το κόψω.

Σου εύχομαι να τα καταφέρεις,αφού το αποφάσισες.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

nineta...

Σε ευχαριστώ μικρο μου!!!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Έτσι έλεγα και εγώ Ελένη μου...Δεν θέλω να το κόψω... (αν το έχω κόψει δηλαδή) Πρώτη μέρα είναι... Κάνα δυο φορές πάντως που το είχα προσπαθήσει παλιότερα... Το περισσότερο που άντεξα ήταν 3 ώρες. Σήμερα...Πέρασαν ήδη 8..

Λες να τα καταφέρω;

Ανώνυμος είπε...

Θα τα καταφέρεις.
Μην ξεχνάς : Θέλω θα πει μπορώ.
Αρκεί να πιστέψεις στον εαυτό σου και στην....εγκεφαλική σου ...απόφαση.
Μην ξανα...μιλάς γι αυτό πλέον.
Μεγάλη απόφαση για....αποφασιστικούς ανθρώπους.

Maria Tzirita είπε...

Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι εφόσον το θες πραγματικά θα το κάνεις. Προσωπικά μόνο αν μου έλεγαν ότι αν δεν το κόψω θα πεθάνω θα σταματούσα να καπνίζω! Έχω την ίδια σχέση πάθους με το τσιγάρο, μόνο που εμείς είμαστε ακόμα στις αγάπες και δεν έχω κανένα σκοπό να "τσακωθώ" μαζί του! Καλό κουράγιο - και μην τρως! Φιλάκια, καλό μήνα!

dromaki είπε...

Να τα καταφέρεις.Να παραδειγματιστώ κι εγώ νάχω συντροφιά την σκέψη σου όταν(σύντομα)αποφασίσω να αποξαρτοποιηθώ από αυτό το ρημάδι.
Καλό μήνα ξυπολυτάκι.

dromaki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

θΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ!
Και μετά θα δίνεις κουράγιο σε μας τους υπόλοιπους που θα πάρουμε σειρά...
Οι εξαρτήσεις είναι ένα από τα χειρότερα λάθη στα οποία πέφτει ένας άνθρωπος.
Σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να σταθείς με πυγμή μπροστά στην απόφαση σου.
(Πρόσεξε μόνο μην πέσεις με τα μούτρα στο φαγητό και μετά έχουμε άλλα...)
Καλημέρες και καλές δυνάμεις!

tdjm είπε...

xaxaxaa

Aντε φιλενάδα.!!!!
Και εγώ μαζί σου.Δυνατά με τσαμπουκά!

Οταν βρεις χρόνο για πέρνα από τα σχόλια του μπλογκ μου στο *γυναίκες σε καθεστώ ομηρίας* να δεις ένα καινούριο φρούτο που μας ξεφύτρωσε!!

Σπύρος είπε...

ΕΥΓΕ !!! συνεχισε !!! μην μασας !!! θα καταφερεις !!!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ::)!!!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ανώνυμε, καλωσόρισες.

Θα τα καταφέρω λες ε; Μακάρι...

Θέλω δεν σημαίνει πάντα,
μπορώ...

Δεν ξέρω αν...Αρκεί η...Εγκεφαλική μου απόφαση, το σώμα συνήθισε τη νικοτίνη... Τα χέρια τη κίνηση...

Πάντως...Καταλαβαίνω από τον τρόπο...Ότι δεν είσαι καπνιστής.
Έπεσα διάνα; χαχα

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Maria Tzirita...
Τι το'πες...Τρώω...Τρώω σαν βόδι.. Δεν ξέρω τι να κάνω!!! Είναι τόσο έντονη η επιθυμία για ένα τσιγάρο ( κάποιες στιγμές είναι πραγματικά ένα μαρτύριο) Που τρώω γιατί θα τρελαθώ, Η θα ορμίσω ξυπόλυτη έξω να πάω να αγοράσω τσιγάρα.

Φιλί γλυκό όμορφη μου.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

dromaki ...Καλό μήνα.

Δεν ξεκινάς τώρα και συ...Να νοιώθω ότι έχω και παρέα;
Πάντως.. δεν είναι καθόλου αστεία υπόθεση. Βαριά απόφαση πήρα δρομάκι μου, και πολύ φοβάμαι σε μια περίοδο που δεν έπρεπε.
Εχω τόσα άλλα τώρα να με ταλαιπωρούν ...
Αφου το ξεκίνησα όμως... Όσο αντέξω.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Eleni Dafnidi ...

Ευχαριστώ για το κουράγιο που μου δίνεις, σύντομα... ελπίζω να το ...Ανταποδώσω (για πότε λες;)

Τρώω Ελένη μου τρώω.. Άσε...

Σε φιλώ γλυκά

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Τι γελάς ρε Ξανθιά;
Με τον πόνο μου;
φιλενάδα να σου πετύχει...

Πήγα και είδα... Από θεωρίες άλλο τίποτα. Δε μου λες; πως διάβασες αυτό που έγραψε στο χαμομιλάκι; έψαξα αλλά δεν...

Φιλιά στην ξανθιά σου μούρη.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

LOCKHEART ... Καλωσόρισες.

Να είσαι καλά. Σε ευχαριστώ πολύ.

Τρίτη μέρα σήμερα, και...Κρατήθηκα!!! ( η ψυχούλα μου το ξέρει πως... )

Για να δούμε...

faraona είπε...

Το ευχομαι!
Καλο κουραγιο!

panagiota είπε...

Δεν θα πω τίποτα.....

Να κάναμε τώρα ένα τσιγαράκι και να τα λέγαμε!
αχχχχχχχχ!!!!!!!!!!!!!
Φιλούδια πολλα!

Κούκος είπε...

Το έκοψα πριν από 4 χρόνια. Κάπνιζα επί 25 χρόνια τουλάχιστον δυο πακέτα τη μέρα. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα. Είχα και τόσες αποτυχημένες απόπειρες...Μέχρι που αποφάσισα να αναμετρηθώ με τον εαυτό μου. Και στο λόγο μου, είμαι πολύ καλύτερα. Ο τρόμος μου (πως θα πίνω καφέ χωρίς τσιγάρο) πήγε περίπατο.
Καλή επιτυχία, αν και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις!

tdjm είπε...

Μαρή γελάω γιατί δεν κατάλαβα ότι μιλούσες για το τσιγάρο ..δεν μου έβγαζε την φωτό για να το καταλάβω από την αρχή!!

Τι είπε το χαμομηλάκι και που δεν είδα τίποτα!!!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Φαραώνα μου..

Σε ευχαριστώ.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Παναγιώτα...

Είσαι... Είσαι... Απαισιοτάτη!

Το έκοψα λεεεεεμεεεεεεεεεεεεεεεε..............

Δεν το πιστεύεις ε; χμμμ... Θα το δεις και θα τρίβεις τα μάτια σου.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Κούκε... Μιας και αναφέρεις τον καφέ χωρίς τσιγάρο... Δεν το περίμενα ποτέ...Είναι όμως αλήθεια, ο καφές έχει πιο ωραία γεύση χωρίς τσιγάρο!

Κάπνιζα επί 38 χρόνια 50-60 τσιγάρα την ημέρα!!!

Δεν είναι εύκολο! Καθόλου εύκολο να πεις μέχρι εδώ ήταν. Και γω δεν ξέρω πως μπορώ και κρατιέμαι, στο σταφ είμαι κάθε στιγμή να ανάψω ένα.
Ευτυχώς τα πέταξα όλα, διαφορετικά δεν ξέρω αν θα κρατιόμουν.



Σε ευχαριστώ, άλλα...Με βαραίνει η σιγουριά σου.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ξανθιά... Βρε... Διαβάζοντας την απάντηση σου στον τύπο, "κατάλαβα" ότι διάβασες κάτι που έγραψε στο χαμομιλάκι.

Μη δίνεις σημασία όμως... Κατάξανθο το μαλλί, σε παράκρουση λόγω ακαπνίας... Γ.....τα, φιλεναδα .

museum είπε...

Γεια σου Ξυπόλητη!

Καινούργιος είμαι εδώ, είχα περάσει παλιά κάτι βόλτες σε blog μα τώρα έφτιαξα κι εγώ.

Να σου πω για το τσιγάρο το είχα κόψει κάτι παραπάνω από 5 χρόνια και το ξανάρχισα πριν τρεις μήνες. Καλό και καλό μαζί. Καπνίζω πέντε - έξι κατά μέσο όρο. Καλό γιατί εντείνει συναισθήματα (και ευχάριστα), είναι ωραίο στην παρέα. Κακό γιατί ξεπερνάς δυσκολότερα τις στραβές, μία εξάρτηση σου λέω.

ΥΓ: Δειλά ξεκίνησα κι εγώ:
http://museum23.blogspot.com
Έλα να διαβάσεις και να σχολιάσεις.

Ανώνυμος είπε...

ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ !
ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ !

Μια συμβουλή ;;;
Αν θες, βάλε ένα στόχο που δεν τον είχες πετύχει πριν π.χ. μια αγορά, ένα ταξίδι, μια ... γνωριμία και να πεις : Θα το πετύχω και θα το κόψω το ρημάδι ... γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ρημάδι που μας έκανε την ψυχή ρημαδιό όσο καιρό το καπνίζαμε ...

Την Καλησπέρα μου!

patsiouri είπε...

Οου σητ...
Εγώ προς το παρόν προσπαθώ να το μειώσω στο ένα πακέτο στις τρεις μέρες.
Δε θέλω να το κόψω τελείως προς το παρόν.
Γιατί θα κάνω σαν την Ελένη από πάνω!
Κουράγιο ρε συ...
(Το κάτω πόστ σκίζει...)

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

museum ... Καλωσόρισες.

Πέρασα... Και θα περνάω συχνά.

Σιγά μωρέ.. Αφού μπορείς και το ελέγχεις...
Είμαι σίγουρη πως άμα το ξανάαποφασίσεις, θα το κόψεις για άλλα δέκα χρόνια.

Σε ευχαριστώ.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Φάρε παιδί μου... Και εσύ το έκοψες;
Είμαι πολύ περήφανη για μένα σήμερα.
Η ξαδέρφη μου που με επισκέφτηκε, δεν ήθελε να καπνίσει μπροστά μου, και βγήκε έξω. Σε παρακαλώ της είπα... Μείνε μέσα και κάπνισε, θέλω να το περάσω αυτό. πρέπει. ( τόσες μέρες δεν κάπνισε κανείς μπροστά μου) Μα δεν θέλω να ξανακαπνίσεις εξ αίτιας μου είπε...

Δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή να το κάνω! Μην πω ότι με ενόχλησε η μυρωδιά κάποια στιγμή, και φανώ υπερβολική.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

patsiouri... Σιγά την καπνίστρια χαχαχα

Τι είναι βρε ένα πακέτο σε τρεις μέρες;

Κανένας δεν μπορεί να το κόψει άμα πραγματικά δεν το έχει αποφασίσει, και εγώ το είχα από καιρό.

Ευχαριστώ μικρή μου

Maria Tzirita είπε...

Χαίρομαι με τις εξελίξεις! Όλα στο μυαλό μας είναι τελικά, δεν το λέγαμε; Εσύ να λες "είμαι μια χαρά, ούτε μου λείπει, ούτε το θέλω και ναι, με ενοχλεί η μυρωδιά!" Αυθυποβολή αγάπη μου, λειτουργεί άψογα! Σε γλυκοφιλώ, καλό σαβ/κο!

fvasileiou είπε...

Ε ναι, θα τα καταφέρεις!

Κομπολογάκι έχεις?

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι να πετύχεις. Εμένα μου πήρε πολύ καιρό γιατί έκλεβα. Οταν χαρμάνιαζα ξέθαβα τσιγάρα καταχωνιασμένα σε διάφορα μέρη.Εκλεβα τον εαυτό μου, συμφωνώ, τον έκλεβα. Εκοψα το τσιγάρο τελικά αλλά πάχυνα, πήρα 12 κιλά. Ακόμη τρώω. Για αντικαταστάτη έχω το πειρούνι

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Maria Tzirita

Είναι κάτι στιγμές όμως Μαράκι μου...


Εγω ομως ... Βραχος!

Μερικές φορές-να όπως τώρα...Χαίρομαι που είμαι πεισματάρα, και μουλαρώνω.

Καλό σαββατοκύριακο κοριτσάκι. Γλυκό φιλί.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

fvasileiou...

Μάλλον δεν το πολυπιστεύεις ότι θα τα καταφέρω ε;

Δεν σε αδικώ, ούτε και γω είμαι σίγουρη αν τα καταφέρω ως το τέλος.

Θα βοηθούσε λες το κομπολογάκι;

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Θεία Λένα...
Το φοβάμαι αυτό Λενιώ μου...

Το έχω ρίξει στο φαΐ, και τι θα απογίνωωω...

Όχι δεν κρύβω τσιγάρα, δεν καπνίζω κρυφά.
Άμα δω και δεν τα καταφέρω...

Θα...Δηλώσω αδυναμία χαρακτήρα, και θα ντουμανιάσω το σύμπαν.

Θέλω όμως...Και ελπίζω να τα καταφέρω!!!

Ανώνυμος είπε...

@ Ξυπόλυτη
Δεν θα το πιστέψεις ίσως , αλλά σήμερα 4 Οκτώβρη , κλείνουν 6 χρόνια , που ζω ... μακρυά του ... Συνεχίζω να το αγαπώ , αλλά ... ζούμε χώρια . Το άρχισα πριν 40 χρόνια , και το έκοψα σαν πράξη συμπαράστασης σε έναν άνθρωπο που εκείνη την εποχή (προ 6ετίας) , πέθαινε κυριολεκτικά και έπρεπε να το κόψει .
Όλα είναι ... εδώ μέσα (το κεφάλι-μυαλό μου δείχνω).
Σου εύχομαι καλή επιτυχία .
Σε συμβουλεύω , να αγαπάς τον εαυτό σου .... Εκεί είναι το μυστικό . Ακούγεται εύκολο , αλλά ... δεν είναι .
Κουράγιο .

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Σίλια μου...

Δεν θα ήθελα μετά από έξι χρόνια να το αγαπώ ακόμα, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι δεν το έχω ξεπεράσει και υποφέρω μακριά του.

Είναι αλήθεια ότι πολλά συνετέλεσαν στην απόφαση μου αυτή - Όταν πριν οκτώ μήνες περίπου, μια τυχαία ακτινογραφία θώρακα με έστειλε για μαγνητική επειγόντως, ( γενετική ανωμαλία τελικά) Είχα πει τότε... Αν τελικά δεν είναι καρκίνος, θα το κόψω το ρημάδι. Δεν το έκανα.

Τώρα που βρίσκομαι εδώ... Βλέπω πολλούς από τους ανθρώπους που ήξερα, και κάπνιζαν μανιωδώς κάποτε το εχουν κοψη.

Δεν υπάρχει χώρος εδώ που μπορείς να καπνίσεις.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ παντού.

Κυρίως όμως... Ζω με έναν άνθρωπο που πάσχει από καρκίνο, και έχει τραχειοτομή.
Ένοιωθα ντροπή, και ενοχή κάθε φορά που άναβα τσιγάρο, το έσβηνα γεμάτη τύψεις μόλις τον άκουγα να βήχει. ( ο ίδιος 40 χρόνια τώρα δεν καπνίζει.)
Ήρθα εδώ να τον βοηθήσω, όχι να τον στείλω μια ώρα αρχύτερα ...

Όλα αυτά λοιπόν... Με έκαναν να την πάρω την απόφαση, και να παραμένω - μέχρι σήμερα- σταθερή σε αυτήν.


Σε φιλώ.

mahler76 είπε...

na tα καταφέρεις γιατί πρόκειται για την ζωή σου. Καλημέρα και καλώς σε βρήκα.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

mahler76 ... Καλωσόρισες.

Θα τα καταφέρω μάλλον.. Τα πολύ δύσκολα τελειώσανε. Η μήπως όχι...;