Σάββατο 11 Απριλίου 2009

..... Αντί - Παραμύθι ... Συνέχεια ...

Μια έπεφτε, μια ανέβαινε ο πυρετός. Ένας πυρετός που τυραννούσε το μικροκαμωμένο κορμάκι του, το βασάνιζε. Μόνο τα μάτια του έλαμπαν και φώτιζαν το χλωμό προσωπάκι του. Λες και ήθελαν να φανερώσουν την δύναμη που είχε για επιβίωση. Πεισματάρικο μωρό. Ήρθε για να μείνει! Σε λίγες μέρες οι θέρμες έφυγαν, το σπυρί σιγά σιγά άρχισε να υποχωρεί,αφήνοντας σημάδι στη μάνα και στο παιδί. στο ίδιο ακριβώς σημείο, το ίδιο ακριβώς σημάδι. Αυτό, γαντζωμένο στο βυζί της μάνας του, ρουφούσε την ρόγα της λαίμαργα, να χορτάσει, να μεγαλώσει, να μην ξαναρρωστήσει.

Πέρασαν οι σαράντα μέρες της λοχείας, εκείνη ντύθηκε το μοναδικό καλό της φουστάνι... "έντυσε" το μωρό της με καινούριες φασκιές, και κίνησε όλο καμάρι να πάνε να πάρουν την ευχή. Ήταν η πρώτη βόλτα που έκαναν μαζί. Αυτή και η κόρη της. το στήριγμα και η ελπίδα της.
Όλα έγιναν βιαστικά μα καθώς έπρεπε να γίνουν. Είχαν αργήσει. Δεν μπορούσαν να αναβάλουν άλλο την αναχώρηση. Οι περισσότερες οικογένειες του χωριού είχαν φύγει εδώ και αρκετές μέρες. Είχαν ήδη εγκατασταθεί στο βουνό. Ο πατέρας και ο παππούς είχαν ετοιμάσει το τσαρδάκι, είχαν κουβαλήσει τα απαραίτητα και περίμεναν την οικογένεια να μαζευτεί εκεί. Τα καπνά δεν μπορούσαν να περιμένουν.

Έτσι γινόταν κάθε χρόνο, μια ζωή. Τον Ιούνιο φορτωνόταν τα κάρα με τα απαραίτητα και στήνανε τα νοικοκυριά τους στα τσαρδάκια στον Αντριανό, ένα λόφο, γιατί βουνό δεν μπορείς να το πεις. Το κάνανε αυτό γιατί ήταν μακριά από το χωριό και επειδή ένα ποτάμι που ήταν ανάμεσά τους, όταν κατέβαζε νερό, δεν μπορούσε κανένας να περάσει απέναντι. Άσε που ήταν γεμάτο ρουφήχτρες και φίδια. Νερόφιδα. Πολλά νερόφιδα. Θαρρείς και ο τόπος αυτός τα γεννούσε. Ακόμα και σήμερα. Όσοι είχαν χωράφια εκεί πάνω, αυτό κάνανε και ένας μικρός συνοικισμός δημιουργούνταν κάθε καλοκαίρι. Εκεί μεταφέρονταν και η δραστηριότητα του χωριού. Ποια δραστηριότητα δηλαδή. Δουλειά από τα χαράματα ίσα με την νύχτα. Χαράματα ξεκινούσαν τα κάρα για να πάνε στο "σπάσιμο" πριν βγει ο ήλιος. Δεν είναι αστείο πράγμα το να καλλιεργείς καπνό Τα καπνά έπρεπε να τα μαζέψουν πριν τα δουν οι αχτίνες του. Έπρεπε να είναι "ζωντανά". Ένα χωριό, μια γειτονιά, μια οικογένεια. Χρειαζόταν ο ένας τον άλλο για να επιβιώσουν σε εκείνες στης άγριες συνθήκες. Και αν υπήρχε κάτι που στο χωριό τους απομάκρυνε, το άφηναν πίσω τους. Εκεί πάνω ξεχνιόταν. Και ο καθένας ήταν έτοιμος να απλώσει το χέρι του στον άλλο, να τον βοηθήσει, να τον στηρίξει.

Μάζεψε τα λιγοστά τους ρούχα και ανέβηκαν στο κάρο. Εκείνη κρατώντας το μωρό αγκαλιά, η γιαγιά που είχε μείνει πίσω μαζί της και η αδελφή της που ήρθε από το. αρχοντοχώρι να βοηθήσει την φουκαριάρα την αδελφή της. "Αχ. κάηκε το κορίτσι μου εκεί που έπεσε", έλεγε η μάνα τους και έστειλε την μικρή να βοηθήσει. Δεν μπορούσε η γριά να το χωνέψει. Αλλιώς τα λογάριαζε, αλλιώς της ήρθανε. Φτάσανε αργά το μεσημέρι και μέχρι να ταχτοποιηθούν σουρούπωσε. Από την άλλη μέρα άρχιζε σκληρή δουλειά! Ιούνιος. Ιούλιος.

Τότε ήταν που έγινε το κακό. Ήρθε η φωτιά. Πήρε φωτιά το τσαρδάκι, λαμπάδιασε. Σε δευτερόλεπτα. Μια αναμμένη γκαζιέρα αναποδογύρισε. Δεν ήθελε πολύ να πάει παντού. Σε όλο το βιός. "Το παιδί! Σώστε το παιδί". Όρμισε μέσα από τα φλογισμένα πλατανόφυλλα και τους κορμούς ο πατέρας φωνάζοντας απελπισμένα, άρπαξε το βρέφος που είχε μελανιάσει από τους καπνούς και κάνοντας το σώμα του ασπίδα το έβγαλε στο φως. Στη ζωή. Προσπαθούσαν με κουβάδες οι γείτονες να σβήσουν τη φωτιά μπας και σωθεί κάτι από το νοικοκυριό. Μάταιο.

Και τότε ήταν σαν ν' άνοιξαν τα ουράνια. Νερό. Πολύ νερό. Βροχή. Σαν να θύμωσε ο Θεός. Μια μπόρα που τράνταξε το σύμπαν. Και αυτοί εκεί έξω. Με το μωρό αγκαλιά. Στην μέση του πουθενά.


Συνεχίζεται ...

43 σχόλια:

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Τι όμορφη αφήγηση , καλημέρα φίλη μου, καλες γιορτές.

Κούκος είπε...

Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια.
Μέχρι τότε...
Καλή Ανάσταση!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Σε ευχαριστώ Αχτιδούλα μου.

Καλή Ανάσταση.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Κούκε μου...
Καλή Ανάσταση.

Φοίβη είπε...

μπαίνω και ξαναμπαίνω απο το Σάββατο.
αναμένω τη συνέχεια!
Με ταξίδεψες με τη γραφή σου εκεί και είμαι στη μέση του πουθενά και βρέχομαι...


Μαγδαλινή.

eleni είπε...

Συγκλονιστική η συνέχεια της ιστορίας σου!Άραγε τι άλλο μας επιφυλάσσεις;Αργείς όμως και θέλουμε να μάθουμε την εξέλιξη και το τέλος.
Καλό Πάσχα!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Θα σου φέρουν κουβέρτες σε λίγο οι γείτονες και θα σε στεγνώσουν Μαγδαληνή μου. Σε λίγο ...

Σε φιλώ γλυκά

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ελένη μου, το τέλος ελπίζω να ... αργήσει ακόμα, χαχα τη συνέχεια όμως θα την γράψω σύντομα. βλέπεις ... περνάω πολλές ώρες της ημέρας με τα ντεκουπάζ μου.

Καλό Πάσχα γλυκιά μου.

stratos o ψήστης είπε...

Πέρασα να πω μια καλήμερα και να αφήσω τις ευχές μου.
Καλό Πάσχα και να περάσεις καλά.

Maria Tzirita είπε...

Αχ αυτή η ιστορία... και μετά μου λες εσύ, δεν ξέρεις να γράφεις! Σε φιλώ φιλενάδα μου, θα τηλεφωνηθούμε για ευχές, κοίτα να περνάς καλά!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Μου κόπηκε η ανάσα..Το παιδί..Καλή Ανάσταση!!Πολύ έντονο κείμενο, όμορφο και αναπάντεχο..

dromaki είπε...

To ένιωσα μέχρι το μεδούλι...
Περιμένω την συνέχεια.
Καλό Πάσχα ξυπολιτάκι μου.

Dorothy είπε...

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση! (και γρήγορα τη συνέχεια!)Φιλιά!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

stratosgr o ψήστης, έκανες καλά που πέρασες Στράτο, καλωσόρισες.

Καλή Ανάσταση!!!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Maria Tzirita, έλα τώρα φιλενάδα... μη μου λες τέτοια γιατί στο τέλος θα τα πιστέψω χαχα.

Αν και τα είπαμε στο τηλέφωνο... οι ευχές ποτέ δεν πάνε χαμένες.

Καλή ανάσταση αγαπημένη μου.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Carpe diem ... Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!

Να περάσεις ένα πολύ όμορφο και χαρούμενο Πάσχα.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Δρομάκι μου... σε άγγιξε γιατί ... "θυμάσαι" εκείνες τις εποχές όπως εγώ. εκεί ζήσαμε εμείς...

Καλή Ανάσταση!!!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ντόροθι.... Καλή ανάσταση μικρή μου!!!


Σε φιλώ γλυκά.

panagiota είπε...

Καλή Ανάσταση κοπελάρα μου να έχεις!
Θα τις πούμε και στο τηλ. τις ευχές.

Οσο για την όμορφη αφήγηση σου πειράζει που την ξέρω ώς το τέλος από την...φωνούλα σου?
φιλιά πολλά

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Καλή Ανάσταση φιλενάδα μου!!!

Όχι δεν πειράζει καθόλου ... Αν πείραζε δεν θα την άκουγες. σωστά;

Θα τα πούμε στο τηλ..
Φιλί γλυκό

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

ΠΟΛΎ ΩΡΑΊΑ ΣΕ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ... ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Χριστός Ανέστη φίλη μου, με αγάπη και υγεία να γεμίσει το σπιτικό σου.

Δημιουργία είπε...

Χριστος Ανεστη και Χρονια Πολλα να εισαι καλα.

tdjm είπε...

Κι εγώ περιμένω με αγωνία!!!

Χρόνια πολλά κορίτσι μου!!

Maria Tzirita είπε...

Πού είσαι φιλενάδα και χάθηκες πάλι από τα μπλογκς; Έλα να δεις και τις φωτογραφίες και το καλοκαίρι σε περιμένω στο Τολό για τα μπάνια μας! Φιλάκια!

panagiota είπε...

Μαράκι Τζ.
Σε απατούσε μαζί μου η Δ. προχθές το μεσημέρι στην Ν. Κρήνη!!!
Ουζάκια πίναμε...και σε κουτσομπολεύαμε με πολύ, μα πάρα πολύ αγάπη.
Κρίμα που έλειπες εσύ από την παρέα μας.
Το πρωί ήπιαμε τα καφεδάκια μας φτιαγμένα απο τα χεράκια της Μαριώς μου.
Φιλιά κοριτσάκι μου γλυκό

Αθανασία είπε...

Καλή μου Ξυπολητούλα!...(μου έλειψες πάααρα πολύ)!...καλή μου ήρθα για καλημέρα,και γιανά σου πώ ότι απόδώ και πέρα θα με βρίσκεις εδώ-www.mikriahtida.wordpress.com ok;;;φιλάκια..μου λείπεις...

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα,

ασχετο με την αναρτηση σου..

εμαθες, εχεις μαθεις...ειναι αληθεια πως ..εφυγε ο Βασιλης ο JUSTASOUL.?( εσυ ειχες καποιες επαφες μαζι του νομιζω)

Ανακοινωθηκε σημερα εκει στον ....αλλο τοπο απο καποιον οτι πεθανε χθες και η Κηδεια του θα γινει αυριο Πεμπτη στις πεντε το απογευμα στο πρωτο νεκροταφειο

tdjm είπε...

καλό μου ......που είσαι και σε χάσαμε ..

Ελπίζω όλα να είναι καλά!!

patsiouri είπε...

Καλέεεεεεεεεε!!!
Ρίξε ένα σημείο ζωής!!

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Ξυπολιτούλα, που χάθηκες??

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Otan me to kalo gyriseis, se perimenei ena vraveio :)

panagiota είπε...

Filenada kalimera.
Sou esteila mail sto "malipot" GIATI TO THLEFONO MOU XALASE KAI DEN FAINETAI H OTHONI.
GRAPSE MOU STO YAHOO MAIL NA TA POUME
KATA TA ALLA H ZOI EINAI POLY ISIXH EDO KAI HDOULEIA ALLOTE NA KINIGAME MYGES KAI ALLOTE NA PAIRNEI O K...OS MAS FOTIA.
fILIA POLLA APO hOLLAND.
(sORRY GIA TA GRIKLIS ALLA DEN EXEI ELLHNIKOUS XARAKTIRES)

Ανώνυμος είπε...

Γμτ, σορρυ αλλα εμαθες οτι "εφυγε" ε?

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Περιμενω τη συνέχεια, οκ;

patsiouri είπε...

Ποιός "έφυγε"???
Πού είσαι εσύ?

Που πας μωρη ξυπολυτη στα αγκαθια; είπε...

Δεν ξερω ποιος εφυγε παλι ρε πατσιουρακι μου. Βλεπεις... μιλαει ανωνυμα οποιος τα γραφει αυτα, και ετσι δεν μπορω να μαθω!!!

Και μου τη δινουνε τα ανωνυμα γμτ.

Σε ευχαριστω που ενδειαφερεσαι για μενα γλυκια μου, ειμαι καλα στην υγεια μου, δεν εχω ομως χρονο και διαθεση να γραψω τιποτα.
Θα τα πουμε ομως συντομα, ετσι κι αλιως σε λιγο... μεσα τα κεφαλια.

Σε φιλω με αγαπη.

Περαστικα στη μανουλα σου!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Θα την γράψω τη συνέχεια κάποια στιγμή Ρίκη μου, τώρα δεν μπορώ, δεν έχω διάθεση να γράψω το οτιδήποτε.

φιλί γλυκό

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Γμτ, σορρυ αλλα εμαθες οτι "εφυγε" ε?

9 Αύγουστος 2009 6:02 μμ




Ποιος "έφυγε πάλι βρε ανώνυμε;

Τι βίτσιο κιαυτο να "εμφανίζεσαι" ανώνυμα...

Η πες κάτι σωστά, και φανερά, η μην το λες καθόλου!!!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Γεωργία μου, θα τα πούμε σύντομα ελπίζω. σε ευχαριστώ για το βραβείο .


Σε φιλώ γλυκά.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ξανθούλα μου, σε ευχαριστώ που νοιάζεσαι. καλούτσικα είμαι. θα τα πούμε σύντομα.

σε φιλώ γλυκά.

Lefki είπε...

Ρε ξυπόλυτη, μέχρι και ο κινέζος ήρθε, πότε θα συνεχίσεις?
Άντε..!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Κινέζος είναι λευκή μου; έφτασε μέχρι την κίνα η χάρη μου δηλαδή; για φαντάσου... χαχαχα

Μπας και καταλαβαίνεις και τι λέει; προσπάθησα ξαναπροσπάθησα... τζίφος.

Θα συνεχίσω κάποια στιγμή λευκή μου, τώρα δεν είμαι και στα καλύτερα μου...

Σε φιλώ γλυκά.