Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Τώρα που πέρασε το πρώτο σοκ. τώρα που... συνειδητοποιώ τι ακιβως μου συνεβει...
Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα μου και με στήριξαν, ο καθένας με τον τρόπο που μπορούσε.
Τα κορίτσια του Βάλε φαντασία...Που βοήθησαν με κάθε τρόπο!!!
και που χάρη σε αυτές έχω πάλι κάποια υλικά και μπορώ να δημιουργήσω νέα έργα.
http://decoupage.ning.com/forum/topics/5196921:Topic:187637
Την αγαπημένη μου, τη γλυκιά μου φιλενάδα...
http://mariatzirita.blogspot.com/2012/02/blog-post.html
Τη γλυκιά μου Αχτίδα...
http://aktida.blogspot.com/search/label/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%88%CF%84%CE%B5
Την Εύη, που αν και μου ήταν και της ήμουν σχεδόν  άγνωστη, ενδιαφέρθηκε σαν κοντινός μου άνθρωπος
.http://dr-evie.blogspot.com/search?updated-max=2012-02-08T21:52:00-05:00&max-results=1&start=11&by-date=false
Την  Μαρία. που ομολογώ μου ήταν παντελώς άγνωστη!! Αυτή η γυναίκα με συγλονισε. Σήμερα είδα την ανάρτηση της για μένα και τα έχω χαμένα...τόση ευαισθησία...
http://scrapmaria.blogspot.com/2012/02/blog-post_15.html
Η επίσης άγνωστη σε μένα... Ροδούλα. 
 http://annoula-rodoula.blogspot.com/2012/02/h.html

Αυτός είναι τελικά ο διαδικτυακός κόσμος. άγνωστοι άνθρωποι μεταξύ τους τις περισσότερες φορές...που στην ανάγκη του συνάνθρωπου τους μπορούν να ενωθούν να γίνουν μια ζεστή αγκαλιά.
Μίλησε κανείς για το... απρόσωπο;  ας έρθουν σε μένα να τους εξηγήσω... Όταν ένα ολόκληρο χωριό 3.000 κατοίκων... δεν κούνησε ούτε το μικρο του δαχτυλάκι...( θα ανεβάσω  νέα ανάρτηση γιαυτό)  Άγνωστοι άνθρωποι από το ίντερνετ, βοήθησαν  με όποιο τρόπο μπόρεσε ο καθένας.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που  καταθέσατε χρήματα από το υστέρημα  σας ίσως... για τις πρώτες ανάγκες μου. Δεν θα αναφέρω τα ονόματα σας γιατί δεν ξέρω αν το επιθυμείτε.
Ευχαριστώ όλους εσάς που είχατε μια γλυκιά κουβέντα παρηγοριάς να μου πείτε!!
Ευχαριστώ εσάς που μου στείλατε υλικά για να μπορέσω να εκτονωθώ δουλεύοντας και δημιουργώντας.
Από όλο αυτό που έζησα... μια γλυκόπικρη γεύση έχει μείνει στην ψυχή μου.
Γλυκιά γιατί δικαιώθηκε η πίστη μου στους ανθρώπους και την ανθρωπιά...
Και πικρή... για το αβέβαιο μου "μέλλον"
Όμως... ζωή είναι  θα περάσει. δεν θα περάσει;
Να είστε όλοι καλά!!
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου!!!









6 σχόλια:

despina είπε...

Εύχομαι ο Θεός να σου δίνει δύναμη...και από τη στιγμή που είσαι εσύ καλά όλα θα γίνουν και όλα θα περάσουν..είσαι δυνατός άνθρωπος!!!φιλιά!!!

Stone είπε...

Δέσποινα να είσαι καλά!Καλή δύναμη κι όλα θα γίνουν,,έγινε η αρχή και είναι σημαντικό!!

Evie είπε...

Πικραίνομαι με αυτό που γράφεις φίλη μου για το αβέβαιο μέλλον, σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!

Ας ελπίζουμε ότι όλων οι ευχές θα ακουστούν!!!!!

Σε φιλώ!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ.ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΞΕΝΟΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΘΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΥΓΝΩΜΗ ΥΓΕΙΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΛΛΑ ΕΓΙΝΕ ΛΑΘΟΣ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.

Μουσική προ-ΠΑΙΔΕΙΑ ''Η Ροδούλα και τα μουσικά της αστεράκια'' είπε...

Δέσποινά μου καλησπέρα!
Χαίρομαι που σιγά σιγά μπαίνεις σε ρυθμούς και ξεκινάς από την αρχή!
Πριν πω ότιδήποτε άλλο, να σου πω, ότι δεν έπρεπε να με αναφέρεις εμένα, γιατί απλά δεν έκανα τίποτα αγάπη μου.
Θέλω να σου πω και κάτι άλλο. Η ζωή είναι δώρο Θεού, και το ταξίδι μας σε αυτήν, ένα ταξίδι που συνοδοιπόρο του έχει το Θεό.
Λέει, ότι κάποτε, ένας άγιος άνθρωπος, μιλούσε με ένα Χριστιανό, και του έδειχνε στην άμμο, την πορεία της ζωής του με πατημασιές. Ο άνθρωπος, παρατήρησε ότι δίπλα από τις δικές του πατημασιές, υπήρχαν και άλλες δυο. Ρώτησε λοιπόν τον άγιο άνθρωπο. Οι πατημασιές δίπλα στις δικές μου, ποιου είναι; "Είναι του Χριστού, που σε κρατάει από το χέρι" απάντησε ο άγιος άνθρωπος.
"Και σε αυτό το σημείο γιατί είμαι μόνος μου;" ρώτησε
"Α είναι επειδή σε αυτή την περίοδο της ζωής σου, που περνούσες μεγάλες δοκιμασίες, ο Χριστός σε είχε πάρει αγκαλιά"!!!
Να είσαι πάντα καλά Δέσποινά μου!!
Με την αγάπη μου!!!