Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παρελθον...παρον... Μελλον;. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παρελθον...παρον... Μελλον;. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Εγώ...Μια ξένη.




Εγω. Ποια είμαι λοιπόν εγώ; Είμαι μια γυναίκα όχι νέα (αισθάνομαι όμως έτσι), ούτε γρια. Ούτε όμορφη πολύ, (Υπήρξα όμως, κάποτε). Ούτε άσχημη. (ποτέ δεν υπήρξα). Ψωνάρα όμως...Ήμουν και...Εξακολουθώ όπως βλέπετε. (Ο λύκος κι αν εγέρασε...χαχαχα
Μια γυναίκα που βαδίζει με σταθερά, συνειδητά βήματα προς... Την φθορά και το τέλος μιας ζωής που...Δεν μου χάρισε "κάστανα" ποτέ. Αντίθετα μου έδειξε από πολλή πολλή νωρίς το πιο κακό της πρόσωπο. Και εγώ όμως... Δεν της χαρίστηκα. Κόντρα αυτή; κόντρα και εγώ.Ότι μου έδινε το έπαιρνα, το περνούσα από το κόσκινο της ψυχής μου και κρατούσα το καλύτερο. Τα άλλα τα έβαζα στην άκρη, σχεδόν τα ξεχνούσα, έτσι πίστευα πως έπρεπε να κάνω αν ήθελα να βρω νικήτρια από την κόντρα μαζί της. Και βγήκα!Η τουλάχιστον έτσι αισθάνομαι εγώ. Για άλλους μπορεί να θεωρούμε αποτυχημένη (χέστηκα όμως) Θεωρώ επιτυχία το ότι έχω ανθρώπους γύρω μου που τους αγαπώ και με αγαπάνε, επιτυχία που γέννησα και μεγάλωσα τρια υπέροχα πλάσματα, τρεις καταπληκτικούς ανθρώπους, που τους έμαθα να αγαπάνε τη ζωή ( ειρωνεία ε; Είπαμε κόντρα...Αλλά... την αγαπάω την πουτάνα ζωή όπως κι αν με...έπαιξε) Και τους ανθρώπους.Επιτυχία που οι φιλίες μου κρατάνε χρόνια και χρόνια ( κάποτε λέγαμε με τις φίλες μου για γκόμενους και νέες αγάπες, και τώρα ...Για γιατρούς και...Παθήσεις. Πλάκα κάνω - πάλι τα ίδια λέμε στο...Ενδιάμεσο.) Θεωρώ Επιτυχία που μπορώ και χαμογελώ ακόμα...Που κάνω όνειρα...Που βρίσκω πάντα τρόπους να έχει χρώματα και ευωδιές η ζωή η δική μου, και όσων αγαπώ, που μπορώ να κοιτάζω τους ανθρώπους κατάματα με βλέμμα καθαρό. Που έχω αγάπη μέσα μου που ξεχειλίζει, με πλημμυρίζει, μου περισσεύει και την μοιράζω χωρίς τσιγκουνιές, χωρίς πρέπει, και δήθεν.
Επιτυχία που κατάφερα και παρέμεινα παιδί, που δεν "μεγάλωσα" που δεν με σάπισε όποια σαπίλα κι αν συνάντησα.

Εγω λοιπόν...(Ξέχασα για ποιο λόγο ξεκίνησα να το γράφω αυτό, βρεεε... καλώς τον μου τον Αλτς...) Α ναι...
Είχα έναν άντρα μια φορά και έναν καιρό. (Δεν είχα μόνο έναν, άλλα...Δεν είναι του παρόντος)
Αυτός ο άντρας λοιπόν, πριν μερικά χρόνια με εγκατέλειψε για μια άλλη γυναίκα.
Πριν αρκετό καιρό προσπάθησε να..."Ξαναεπικοινωνήσουμε" (αφού η άλλη...Τον έστειλε για βρούβες).
Αποφάσισα για μια και μοναδική φορά στη ζωή μου να βάλω μπροστά τη λογική ( πάντα με κυριαρχούσε το συναίσθημα σε όλη μου τη ζωή) Άσε...Σκέφτηκα, μην την κλείνεις την πόρτα, ποτέ δεν ξέρεις...Έτσι κι αλλιώς σε διαφορετικές χώρες ζούμε...
Το άφησα πάντως ανοιχτό το θέμα.
Ώσπου... Ήρθε το τηλεφώνημα. Πρόβλημα υγείας σοβαρό. Καρκίνος. Παρηγοριές τηλεφωνικές, λόγια αισιοδοξίας κουράγιο...Όλα τηλεφωνικά...
Δεν άντεξα. Αυτός ο άνθρωπος ήταν κάποτε επιλογή μου, τον παντρεύτηκα, δεν μπορώ να πω ότι έζησα καλά μαζί του...Όμως...Του χρωστάω! Μεγάλωσαν σχεδόν τα παιδιά μου μαζί του, ήταν δεύτερος πατέρας για αυτά, ήταν ηθικός (σε ότι αφορά τα παιδιά μου).
Την πήρα την απόφαση. Δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. Δεν μου το επέτρεπε η συνείδηση μου, να μην είμαι κοντά του στης δύσκολες ώρες που περνάει.
Όχι...Δεν το έκανα από υποχρέωση! Ούτε για να κάνω την καλή, σε ποιον άλωστε; (αυτοί που με γνωρίζουν αληθινά, ξέρουν πόσο καλή είμαι...Αλλα και πόσο κακιά μπορώ να γίνω όταν με 'δαγκώνουν') Ήταν το μόνο που ήθελα να κάνω!!!
Πόνεσα και πονάω για αυτόν. Ήθελα να είναι καλά. Πόνεσα πολύ περισσότερο από ότι και εγώ η ίδια πίστευα πως θα πονέσω.
Είμαι εδώ τώρα, και προσπαθώ να...Φαίνομαι δυνατή, να προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη.
Δεν ξέρω που την βρίσκω τη δύναμη. Ώρες ώρες φοβάμαι τόσο πολύ...
Μου λείπει το σπίτι μου, τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, οι άνθρωποι μου.
Είμαι μόνη μου, σε μια ξένη χώρα ανάμεσα σε ξένους ανθρώπους, που ούτε τη γλώσσα τους ξέρω καλά καλά, παλεύοντας με τι;
Με τον καρκίνο; με τον θάνατο; με τι; και με τι όπλα; που... πήγα να ρωτήσω τον γιατρό, εξηγώντας του ότι είμαι Ελληνίδα και τον παρακάλεσα να προσπαθήσει να μου μιλάει αργά για να καταλαβαίνω τι μου λέει,μιας και δεν ξέρω καλά τη γλώσσα, και εκείνος...Μου μίλαγε όπως θα μίλαγε κανονικά σε μια γερμανίδα. ( μετά έμαθα ότι είναι Τούρκος) διαφορετικά...Δεν μπορώ να το εξηγήσω...
Στην άγνοια λοιπόν... Ότι ξέρω το ξέρω από τον ίδιο τον ασθενή, που του τα λένε όλα εδώ οι γιατροί,λέει...

Έτσι...Για να περάσει η ώρα...Και να μην τρελαθώ,(Περιμένοντας τα δύσκολα, γιατί όπως ο ίδιος μου λέει...Είμαστε στην αρχή ακόμα, σε λίγο θα ξεκινήσουν οι ακτινοβολίες, οι χημειοθεραπείες, και δεν ξέρω τι άλλο ακόμα). Ασχολούμαι και μαθαίνω την τεχνική της χαρτοπετσέτας Decoupage, χωρίς πολλά υλικά εδώ, μόλις τα είχα αγοράσει και δεν πρόλαβα να φτιάξω σχεδόν τίποτα εκεί, όταν έφυγα. Θα σας βάλω φωτογραφίες να δείτε τα...Κατορθώματα μου...Μόνο αν μου υποσχεθείτε ότι Θα μου...χαϊδέψετε τα αυτιά χεχε... ψέματα λέω...Έτσι κι αλλιώς θα σας δείξω αυτά που φτιάχνω.

Και επίσης... Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, στον άνθρωπο που πίστεψε, και με βοήθησε τόσο, να πραγματοποιήσω αυτό μου το όνειρο. Να είσαι καλά, όπου... Κι αν είσαι!!!

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

Άργησα Φαραωνα μου, αλλά...

Δεν ξέχασα. http://www.pharaona.blogspot.com

Το ερωτηματολόγιο που ακολουθεί,
είναι προχείρως μεν, ορεξάτως δε δημιουργημένο
από 127 βιοχημικούς και ερευνητές τής πυρηνικής φυσικής...
Μην ανησυχείτε, αν οι απαντήσεις σας δεν είναι σωστές δε θα μείνετε στην ίδια τάξη... Λοιπόν, οι όροι είναι απλοί...
1. Ο καλεσμένος -η, κάνει ανάρτηση με το ερωτηματολόγιο που ακολουθεί.
2. Δίνει τις απαντήσεις του στα σχόλια της ανάρτησής του, σε αυτόν που τον κάλεσε, και κυρίως πάντα, στο xeblogarisma.
3. Καλεί 3-7 να κάνουν το ίδιο.
4. Στην ανάρτηση του, δεν ξεχνά να βάλει τη διεύθυνση του xeblogarisma για τη διευκόλυνση του παιχνιδιού και των 127 κριτών...
xeblogarisma
Για να σας δούμε....

1. ΣΕΞ...

α) είμαι γυναίκα με προτίμηση στους άντρες
β) είμαι άντρας με προτίμηση στις γυναίκες
γ) είμαι γυναίκα με προτίμηση στις γυναίκες
δ)είμαι άντρας με προτίμηση στους άντρες
ε) είμαι απ΄ όλα με προτίμηση σε όλα
Και διαφωνω με τη φιλη μου την http://giotavita.blogspot.com οτι ειμαστε μονο για φασκομιλο। Απο... Τωρα καλε;;;
2. HOBBY
α) μαγειρική - γυμναστήριο
β) ποδηλασία
γ) ταξίδια - τοξοβολία
δ) συναυλίες - κολύμπι
ε) μοντελισμός - βόλτες με το σκάφος
3. ΤΕΧΝΗ
α) μουσική
β) χορός
γ) θέατρο
δ) λογοτεχνία
ε) ζωγραφική
Και αν είχα σκάφος...(προς το παρόν έχω δυο τρεις σκάφες, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...χαχα Εγώ πάντα θα ελπίζω) Και πάντα με σωσίβιο και δεμένη, γμτ τις φοβίες μου.
4. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ
α) αριστερά
β) κεντροαριστερά
γ) κεντροδεξιά
δ) δεξιά
ε) πάρτο αλλιώς (Εντελώς όμως!!!)
5. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ
α) μαθηματικά - γεωμετρία
β) χημεία - φυσική
γ) έκθεση και γλώσσα
δ) ιστορία - γεωγραφία
ε) θρησκευτικά και γυμναστική
Μάθημα αγαπημένο, λυπάμαι που... θα σας στεναχωρήσω, αλλά δεν είχα κανένα, γι'αυτό και έμεινα κούτσουρο απελέκητο.
6. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ PET
α) γατάκι
β) σκυλάκι

γ) ψαράκι
δ) πουλάκι
ε) κροκοδειλάκι
7. ΔΙΑΚΟΠΕΣ
α) στη θάλασσα
β) στο βουνό
γ) στη Μύκονο
δ) στη Γαύδο
ε) στην Αθήνα
Τα τελευταία χρόνια άρχισα να αγαπάω τη θάλασσα, η λατρεία μου είναι πάντα το βουνό.
8. ΧΡΩΜΑ
α) λευκό
β) κόκκινο
γ) μοβ
δ) μπλε
ε) μαύρο
Μου αρέσουν τρελά τα έντονα χρώματα όπως... πορτοκαλί...
9. ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
α) κρεβατοκάμαρα
β) κουζίνα
γ) τουαλέτα
δ) σαλόνι
ε) πατάρι
Το δωμάτιο μου το ζω και το χαίρομαι, περνάω εδώ πολλές ώρες τις ημέρας, δεν είναι για μένα χώρος μόνο για ύπνο.
10. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ
α) 7 ώρες
β) 7 ημέρες
γ) 7 μήνες
δ) πάνω από 7 χρόνια
ε) ε, όχι και 7 χρόνια._
Α ρε φιλενάδα...Πάλι διαφωνούμε χαχα
Δεν ξέρω ποιος δεν το έχει παίξει, δεν ξέρω σε ποιον να προτείνω Φαραωνα μου.
Καλά...Εγώ θα πω, και αν το έχουν παίξει... Ας το παίξει όποιος θέλει.
Καλώ λοιπόν τη Νινέτα, τη neni,Τον πριόνι, Την ξανθούλα, την Anna-Silia, την Θεία Λένα
Τελικά θα μου πει κάποιος ποιος είναι ο...Καλός σκοπός αυτού του παιχνιδιού;

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008

Πολύ; η λίγο;


Μου κόστισε πολλά ο έρωτας, αλλά και τίποτα.
Δεν εξηγείτε αλλιώς ότι κάθε φορά τον ανταμώνω νέα και δροσερή με αθωότητα και αυθορμητισμό, σα να είναι η πρώτη φορά, σα να μη με πλήγωσε ποτέ.
Υπάρχουν οι αναμνήσεις από τους παλιούς έρωτες... η καλές και η κακές που όμως εξαφανίζονται μόλις εμφανισθεί ο νέος και μπαίνω σε αυτόν καινούρια εξαγνισμένη.
Τελικά μάλλον μου έδωσε ο ερωτας περισοτερα από όσα μου πήρε.
Δεν θα ήθελα να ζω χωρίς έρωτα.
Δεν ήθελα μια άδεια ζωή.
Ευγνωμονώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που μου εμπνεύσανε τον έρωτα γιατί αυτοί... έστω και άθελα τους με κρατήσανε ζωντανή.

Βέβαια... η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κάνει απόπειρα αυτοκτονίας από έρωτα.
Δεν πήρα τους δρόμους ντυμένη νύφη σαν... άλλη Αστέρω ...
ούτε καν... τον προθάλαμο του Δαφνίου επισκέφτηκα.
Αφού λοιπόν δεν μου συνέβησαν όλα αυτά μάλλον δεν ερωτεύτηκα δυνατά?
Και το μέτρο πιο είναι?
Αν πάντως είναι έτσι χαίρομαι που δεν ερωτεύτηκα τον θάνατο, γιατί τι άλλο είναι ένας έρωτας που σε γεμίζει μόνο πληγές ικανές να σε κάνουν να βλέπεις στο πρόσωπο οποιου σε πλησιάζει έναν νέο εχθρό?
Δεν πέφτεις σε κατάθλιψη ; δεν ήταν δα και τόσο δυνατός έρωτας.
Παραμένεις ερωτευμένος για πολύ καιρό; είσαι κολλημένος και άρρωστος.
Τελικά πως ορίζεται ο έρωτας?