tag:blogger.com,1999:blog-4739981697583834771.post8406983433443492604..comments2023-08-28T07:29:48.574-07:00Comments on Που πας μωρη ξυπολυτη στα αγκαθια;: Ετσι που τα θυμάμαι... μετά απο καιρό.http://despoinasdecoupage.blogspot.comhttp://www.blogger.com/profile/00505340342140420571noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-4739981697583834771.post-38806754529316487162008-03-28T16:53:00.000-07:002008-03-28T16:53:00.000-07:00Δεν το πιστεύω αυτό που λες!!!Είναι εξοργιστικό!!!...Δεν το πιστεύω αυτό που λες!!!<BR/><BR/><BR/>Είναι εξοργιστικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<BR/><BR/><BR/>Αφήνουν τόσα παιδάκια στα ιδρυματα,στεγνά χωρίς να νοιώσουν την αγάπη το χάδι, από γονείς που θα επιλέξουν να γίνουν γονείς τους, επειδή έχουν κάτι στο σώμα τους; το σώμα δίνει την αγάπη; Α, τους ελεεινούς. Συγχύσθηκα τώρα!<BR/><BR/><BR/>Άμα σου διηγηθώ την ιστορία της κόρης μου,θα τραβάς τα μαλλιά σου.<BR/><BR/>Είπες κάτι για λεφτά;<BR/><BR/>Το παιδί μου έπαθε ότι έπαθε από δική του ευθύνη, του γιατρού, και πληρώθηκε τη γέννα κανονικά, και όχι μόνο αυτό, αλλά ζήτησε επιπλέον από τα συμφωνημένα που ήταν για κανονική γέννα, γιατί έγινε καισαρική τελικά.( ακου... φυσιολογικό τοκετό θα της έκανε! εξωσωματική και φυσιολογικός τοκετός; απαράδεκτο!<BR/><BR/>Μόνος του μας είχε ομολογήσει, αυτό που έπαθα εγώ σήμερα δεν εύχομαι να το πάθει ούτε ο χειρότερος εχθρός μου, κόντεψα να χάσω μάννα και παιδί.<BR/><BR/>Πάντως, υπαρχουν και αλλοι τρόποι, ας μη χανουν την ελπίδα τους τα παιδιά σου!http://despoinasdecoupage.blogspot.comhttps://www.blogger.com/profile/00505340342140420571noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4739981697583834771.post-75191202605344120402008-03-28T11:39:00.000-07:002008-03-28T11:39:00.000-07:00Κρίμα που το παιδί σου ακόμη τραβιέται..δεν το κατ...Κρίμα που το παιδί σου ακόμη τραβιέται..δεν το κατάλαβα νωρίτερα που τόγραψες. Δεν τα λένε όλα οι γιατροί των εξωσωματικών, χωρίς μία εξέταση, ένα καρδιογράφημα φρούπ τους κάνουν ναρκώσεις στο σωρό. Και τι γίνεται αν δεν ξυπνήσει η κοπέλλα; Να σου πώ εγώ τι έγινε, που δεν ξύπναγε η Μ και την τρέχανε στο κρατικό νοσοκομείο μέσα στη νύχτα..για να την ξυπνήσουν οι δημόσιοι γιατροί. Ενω οι ιδιωτικοί, σαν πριμαντόνες τα λεφτά τα παίρνουν κάτω απο το τραπέζι, απο μπροστά δεν λερώνουν τα χέρια τους. <BR/>Για την υιοθεσία τώρα, τους απέρριψαν γιατί ο γιός μου έχει μικρή αναπηρία. Το Ελληνικό κράτος θεώρησε ότι τα άτομα με ειδικές δεξιότητες δεν πρέπει να γίνονται γονείς, να κάθονται μόνα τους και να περιμένουν να πεθάνουν.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4739981697583834771.post-14195366681638729862008-03-28T08:09:00.000-07:002008-03-28T08:09:00.000-07:00Καλως την! Μου δινει μεγαλη χαρα να ερχεσαι,οποτε ...Καλως την! Μου δινει μεγαλη χαρα να ερχεσαι,οποτε σου κανει κέφη.<BR/><BR/>Τελείωσε άραγε Λένα μου; πριν λίγο καιρό έγραψα τι ακριβώς είχε συμβεί στην κόρη μου την ώρα του τοκετού, ακόμα τραβιέται και δεν ξέρω αν ποτέ σταματήσει αυτό.<BR/><BR/>Όπως λέει και εκείνη όμως, χαλάλι του αυτού του παιδιού! πες με τρελή αλλά αυτό το παιδί είναι ευλογημένο! τόσο καλό και τρυφερό πλάσμα!!!<BR/><BR/>Εάν περνούσε από το χέρι μου θα έλεγα σε όλες τις γυναίκες που έχουν πρόβλημα να μην καταφεύγουν στην εξωσωματική, δεν τα λένε όλα οι γιατροί, ίσως ούτε και οι ίδιοι γνωρίζουν ακόμα τις παγίδες που κρύβονται από πίσω.<BR/><BR/>Γιατί δεν υιοθετούν ένα παιδί; για τη νύφη και τον γιο σου λέω. Αυτοί όμως ξέρουν καλύτερα...<BR/><BR/><BR/>Πως είναι ο Β; ποτε βγαίνει;<BR/><BR/>Σε φιλώhttp://despoinasdecoupage.blogspot.comhttps://www.blogger.com/profile/00505340342140420571noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4739981697583834771.post-15247577024589469462008-03-27T13:33:00.000-07:002008-03-27T13:33:00.000-07:00Το ξαναγράφω γιατί ξέχασα μέσα στη φούρια μου ν' α...Το ξαναγράφω γιατί ξέχασα μέσα στη φούρια μου ν' αλλάξω ID και βγήκε εκείνη της νύφης μου. Εχουμε βλέπεις κοινό ΠιΣι. <BR/>Καλησπέρα γειτόνισσα, είδα ανοιχτό το φώς και ήρθα. Τώρα γύρισα απο το Νοσοκομείο. <BR/>Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω σε μπλόγκ την άποψη μίας μητέρας για τα τραβολογήματα των παιδιών μας με εξωσωματικές. <BR/>Ό πόνος της μάνας δεν μετριέται ούτε με δράμια, ούτε με μέτρα, ούτε με χρήμα όταν βλέπεις το παιδί σου μέσα στο αίμα. Οταν τρυπιέται μόνο του στην κοιλιά και εσύ δεν μπορείς να κάνεις την ένεση, γιατί τρέμει το χέρι σου. Και οταν αποτύχει η προσπάθεια, δάκρυ δεν χύνεις μπροστά τους ποτέ, μόνο παρηγοριά και ελπίδα. <BR/>Ευτυχώς όμως για εσάς τελείωσαν αυτά. Η μάνα απέκτησε παιδάκι και εσύ άλλο ένα εγγονάκι. <BR/>Δόξα τω Θεώ. <BR/>Εμείς τα περάσαμε αυτά πρίν 15 χρόνια, αλλά παιδί δεν έκαναν. Αντίθετα κόντεψε η νύφη μου να πεθάνει. Εζησε. <BR/>Δόξα τω Θεώ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4739981697583834771.post-62761889817103886372008-03-27T13:28:00.000-07:002008-03-27T13:28:00.000-07:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.Marinahttps://www.blogger.com/profile/06463395129162398056noreply@blogger.com