Στα προχειρα....

Βρισκομαι στην αθηνα εδω και δυο μηνες περιπου. Χωρις τα υλικα και τα εργαλεια μου, (ευτυχως πηρα μαζι μου φευγωντας απο το σπιτι μερικα χρωματα) αγορασα και απο την ΙΚΕΑ μερικα φτηνα πραγματακια, και μπορεσα κατι να φτιαξω. τιποτα σπουδαιο, αλλα τουλαχιστον ασχοληθηκα γιατι θα τρελαινομουν τοσον καιρο χωρις να ασχοληθω με το ντεκουπαζ που λατρευω.

Η Τινα, και η Μαρια, δυο φιλες μου, μαζεψαν στα σπιτια τους μερικες φιλες τους, (κατι σαν... επειδιξη) και πουλησα μερικα απο τα εργα μου.
Κοριτσια σας ευχαριστω πολυ!!!

Γιατι... Οσο και αν εμεις που ασχολουμαστε με το ντεκουπαζ το κοσμημα η κατι αλλο... το λατρευουμε και παθιαζομαστε, δεν γινεται μονο να φτιαχνουμε. Εκτος απο το που θα τα χωρεσουμε ολα αυτα, το κυριοτερο ειναι οτι πληρωνουμε πολλα χρηματα σε αγορες υλικων.

Ξερω οτι δεν ειναι τιποτα σπυδαιο, αλλα θα σας τα δειξω.

Απο σας περιμενω την αληθεια.
Θελω η κριτικη σας να ειναι αστηρη, δεν θελω να μου χαιδευεται τα αυτια, δεν με ενδειαφερει να μου λετε τι ωραια που ειναι κλπ...
Θελω να με βοηθησετε να γινω καλυτερη.
Και μονο η αληθεια βοηθαει σε αυτο!!!






ΩΧ!!! Αυτη την αναρτηση ηθελα να την ανεβασω στο αλλο μου blog, (οι προσπαθειες μιας ξυπολητης) αλλα... μπερδευτικα και τα εκανα θαλασσα, και τωρα δεν ξερω πως να ξεμπερδεψω...

Τέχνη με χαρτοπετσέτες...Και οχι μόνο... Decoupage

Το αποφάσισα!!!

Ήρθε η στιγμή...

Να σας δείξω τα...Τερατουργήματα μου!!!

(Δεν θέλω γελάκια και ειρωνιούλες, να μου κάνετε τη χάρη εντάξει...; Το ξέρω ότι χρειάζομαι πολύ δουλειά ακόμα ως που να μάθω.)Περιττό να σας πω ότι... Δεν έχω αφήσει πιάτο για πιάτο στο σπίτι χαχαχα, ψάχνουμε που θα φάμε κάθε φορά...

Ωστόσο... Είναι καλοδεχούμενα τα σχόλιά σας, όπως και οι ιδέες σας και οι παρατηρήσεις σας.

Δρομάκι;http://dromaki.blogspot.com και Αφροδίτη http://arts.pblogs.gr/(αν τα δεις)... Και όποια-ος γνωρίζει την τεχνική... Δυσκολεύομαι στο στρώσιμο της χαρτοπετσέτας -και οχι μονο- μου βγαίνουν με ζάρες, κανένα κόλπο να στρώνουν; Θα τα καταφέρω κάποτε, ε; τι λέτε;

Όταν το Δρομάκι... Ανοίγει Δρόμους.

Τελευταία δεν ήμουν και στα καλύτερα μου.
Φάνηκε ε; και σήμερα ξύπνησα με μια διάθεση... Άντε να πέραση και αυτή η μέρα...
Τελείωσα σερνόμενη, τις απαραίτητες δουλείες μου... Πήρα τον καφέ μου, κάπνισα 512 τσιγάρα, και βόλταρα εδώ και κει, στους φίλους, και φίλους φίλων μου μπλόγκερ.
Πέρασα μια βόλτα από την αγαπημένη μου Αχτίδα, http://aktida.blogspot.com και... Βρέθηκα στο Δρομάκι.http://dromaki.blogspot.com
Σελίδα σελίδα τη γνώριζα, μου άρεσε... τη θαύμασα... ΚΑΙ............... Είδα όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που φτιάχνει.
Στην αρχή, νόμισα πως είναι μόνο ζωγραφική, σε μια απάντηση της όμως σε ένα σχόλιο, λέει πως είναι... τεχνική decoupage, κάτι μου θύμισε...
Πήγα στον Google έψαξα... Και τώρα... Πετάω από τη χαρά μου!!!
Αυτό είναι!!!
Αυτό που θέλω. Αυτό, η... Περίπου αυτό... Που πριν μετακομίσω στο χωριό, είχα αποφασίσει ότι θα πάω να παρακολουθήσω σεμινάρια,( μονο που φαντάστηκα ότι γίνεται μόνο σε ξύλο, γιατί γι'αυτό είχαμε μιλήσει, και μάλιστα οτι λέγεται μεικτή τεχνική σε ξύλο, χωρίς να μου διευκρινίσουν ότι είναι τρόπος για να τον δουλέψεις σε ότι υλικό θέλεις) μου είχαν πει επίσης ότι θα χρειαστούν έξη μήνες.
Απογοήτευση ...
Δεν είχα τόσο χρόνο. Είχε ήδη παρθεί η απόφαση της μετακόμισης, άσε που μου ζητούσαν 300 ευρώ το μήνα. Εγώ τότε κοιτούσα να " Σκοτώσω" το κολωμάγαζο που είχα, και που με κατέστρεψε οικονομικά (και ήταν- το ορκίστηκα,- η τελευταία απόπειρα εμπορείου που έκανα, γιατί...Ολη μου τη ζωή... Ανοίγω μαγαζιά και την υπόλοιπη τα κλείνω, κάποια άλλη στιγμή θα μιλήσω για... αυτές μου τις περιπέτειες) που να τα βρω λοιπόν; έτσι... το όνειρο, παρέμεινε όνειρο.
Πάντα μου άρεσε να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου. Ετσι... από μόνη μου, Φτιάχνω υπέροχες λουλουδοσυνθέσεις... Ψευτοκοσμηματάκια...Ε.. και καμιά φορά ... Πιάνω τα πινέλα και τα λάδια, οχι οτι ζωγραφίζω... Αλλά..Λέμε τώρα...( ολα αυτά... όταν τα οικονομικά μου μου το επιτρέπουν, γιατί είναι και πανάκριβα τα υλικά.
Έψαξα εδώ που ήρθα μήπως βρω κάτι...Κάποιο σεμινάριο, τίποτα.
Σήμερα λοιπόν, βρήκα κάτι, αλλά θα χρειαστεί να πάω στην Καβάλα για ενα τριήμερο, να δω πως θα τα καταφέρω, γιατί πρέπει να δούμε ποιος θα κρατήσει τη μικρή, την εγγονή μου που τη φροντίζω.
Θα τα καταφέρω όμως! Το θέλω τόσο πολύ....
Έτσι λοιπόν... Έφτιαξε η μέρα μου, και γέμισε χρώματα κι αρώματα, γέμισε ελπίδα και όνειρα.
Και όλα αυτά...Τα χρωστάω σε σένα Δρομάκι.
Σε ευχαριστώ!!!