Έτσι ακριβώς αισθάνομαι.
Ότι περπατάω ξυπόλυτη στα αγκάθια, δεν ξέρω την τύφλα μου από μπλογκ, δεν ξέρω καν τον τρόπο να βάλω μια φωτογραφία η μουσική.
Και το χειρότερο από όλα;
δεν ξέρω λέξη αγγλικά!
Και… οποιαδήποτε βοήθεια από οποιον θέλει…με χαρά δεκτή.
Τυχαία κάνω ότι κάνω, δεν ξέρω καν αν φαίνομαι πουθενά, και αν… κάποιος άτυχος διαβάζει τις…πατάτες μου.
Γιατί αφού πιστεύω ότι γράφω πατάτες με νοιάζει αν τις διαβάζει κάποιος;
Αυτό αναρωτήθηκα πολλές φορές και εγώ, και κατέληξα πως τελικά είμαι μεγάλο ψώνιο, και…μεταξύ μας.... δεν το πολυπιστευω ότι αυτά που γράφω είναι για τον σκουπιδότοπο.
Και… σκασίλα μου στο κάτω κάτω!
Εγώ γουστάρω να γράφω!
Το αν με διαβάζει κανείς είναι δικό του θέμα…και στην τελική πρόβλημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου