Σε ψάχνω παντού.
Πάντα.
όπως τότε κοριτσάκι έτρεχα και έμπαινα στη μεγάλη σου αγκαλιά και συ χάιδευες τις μακριές μου μπούκλες, και γω, άλλο δεν ήθελα τίποτα.
Σε ψάχνω κι ας ξέρω πως δεν θα σε βρω ποτέ. Σε αναζητώ σε άλλα πρόσωπα ξένα που κάτι έχουν δικό σου. Ένα βλέμμα ένα χαμόγελο τον τρόπο που εσύ περπατούσες....που έγερνες τους ώμους....
Μα δεν είσαι εσύ! και δεν έχω μπούκλες πια να τις χαϊδέψει κάποιος ούτε νοιάζεται αν κάτι με πονάει.ούτε διαισθάνεται το δάκρυ, που αν το αφήσω ελεύθερο θα γίνει πλημμύρα.
Τι τον νοιάζει....; Δεν είσαι εσύ,
Εσύ με άφησες. Έφυγες και ούτε σε νοιάζει για τη μοναξιά που άφησες μέσα μου.
Η... σε νοιάζει; Τότε, δίωξε μακριά μου όλες εκείνες της μορφές που κάτι δικό σου κουβαλάνε
Δεν τις θέλω πια γύρω μου. Μου ρουφάνε τη ζωή, την ενέργεια μου.
Διώξτες. Έλα ένα βράδυ και χάιδεψε μου τα μαλλιά
κι ας μη σε δω... θα σε νιώσω!
Και θα ξέρω ότι ακόμα με νοιάζεσαι.Δεν θέλω να ξανάρθω εκεί που τώρα μένεις
αφού σου μιλώ και πέφτουν κάτω οι λέξεις, και με ξεκουφαίνει ο θόρυβος που κάνουν πέφτοντας στην τοση ησυχία.
Μπαμπά μου....
Δίωξε μακριά τα φαντάσματα που με κυνηγάνε.
8 σχόλια:
Γλυκειά μου βρήκα πόρτα ανοιχτή πρωί -πρωί και μπήκα, καλώς σε βρήκα, έχουμε πολλά κοινά και είμαι σίγουρη οτι θα κάνουμε παρέα.Μη νοιώθεις πικρίες για ότι κακό σου συνέβει στο παρελθόν, οι άσχημες σχέσεις με τους γονείς μας στοιχειώνουν και γυρίζουν σαν μπούμεραγκ σε μας.Ξέχνα ότι σε πλήγωσε και έχε εικόνα στα μάτια της ψυχής ότι σε έκανε να ευτηχίσεις.. έτσι μπορείς να συνεχίσεις και να παλέψεις για τις αντιξοότητες της καθημερινότητας. Φιλάκια.
Καλωσόρισες στο φτωχικό μου καλή μου, πάντα ανοιχτή θα είναι για σένα η πόρτα του.
Προσπαθώ αχτίδα μου, προσπαθώ πολύ να ξεφύγω από ότι με πόνεσε, δεν είναι καθόλου εύκολο ομως.το ξέρεις δεν το ξέρεις;
Πάντα κάτι θα υπάρχει να μας πονάει καθώς περνούν τα χρόνια.Ξόρκισε τα φαντάσματα και κράτα τις γλυκές ανθρώπινες αναμνήσεις.Κι όσο για την μοναξιά?Τις περισσότερες φορές γίνεται η καλύτερη οαρέα!Αρκει να συμφιλιωθούμε μαζί της.
Σε φιλώ καλή μου και...χαμογέλα ,είναι η ζωή μια τρέλλα(που λέει και το τραγούδι!)
Οταν οι γονείς μας ζούν σχεδόν ποτέ δεν τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Ομως όταν πεθάνουν ή φύγουν απο τη ζωή μας, τότε αισθανόμαστε την έλλειψή τους.
Η μητέρα μου πέθανε το 2001 σε ηλικία 86 ετών απο άνοια. Ενώ μου έχει φύγει η λύπη, πάντα θα αναζητώ το άγγιγμα των χεριών της στα μαλλιά μου.
Οταν κάτι πάει στραβά στη ζωή μας, θέλουμε να κρυβόμαστε στο καταφύγιο του γονιού που μας αγάπησε περισσότερο. Φυσικό είναι καλή μου.
Κάποιοι πόνοι δεν φεύγουν ποτέ Παναγιώτα μου, αντίθετα μεγαλώνουν με το πέρασμα του καιρού, μη μου λες για μοναξιά ΔΕΝ θέλω, δεν το έχω μάθει, και δεν μιλώ για αντρική συντροφιά βέβαια, αυτή την συνήθισα, για να μη σου πω ότι μου αρέσει κιόλας.
Σε φιλώ με αγάπη.
Μαρίνα μου καλώς ήρθες.
Έτσι ακριβώς όπως το λες είναι, πάντα έρχεται ο μπαμπάς μου στη σκέψη μου όταν χρειάζομαι αγάπη και φροντίδα, γιατί νομίζω ότι εκείνος με αγάπησε περισσότερο.
Να είσαι καλά και να θυμάσαι τη μανούλα σου, και που ξέρεις; μπορεί το βράδυ που κοιμάσαι να έρχεται και να σου χαϊδεύει τα μαλλιά.
Τι χρυσοχέρα είσαι εσύ Μαρίνα μου;
Φιλί
Καλησπερούδια με βροχή καλή μου Μερένια.
Κι εμένα που ζούνε οι γονείς μου ακόμα(88 και 81 χρόνων)και παρ'όλο που δεν θέλω να τους στεναχωρώ με τα προβλήματα μου και δεν τους τα λέω,είναι μια παρέα να ανεβοκατεβαίνω τα σκαλιά 5-6 φορές την ημέρα για τις ανάγκες τους.
Κατάλαβες τώρα καλό μου κορίτσι γιατί δεν μπορώ ακόμα να φύγω στην ύπαιθρο?
Με ξελάσπωσαν από πολλά!πως μπορώ να τους παρατήσω?
Και για να σε κάνω να γελάσεις λίγο θα σου πώ πως είμαι"χωρις ανδρική παρέα στο σπίτι εδω και 20 χρόνια"
Αλλά έχω τα γατουλίνια μου και τα γατουλίνια της πρασιάς,που θέλουν και αυτά το κάτι τις τους...το καμάρι μου(κόρη)και τον Βάγγο(φίλος της κόρης)που μου έφερε χθες μετά τα μεσάνυχτα οθόνη για τον υπολογιστή γιατί η δικιά μου καηκε!
Πολλά φιλιά απο Θεσ/νίκη
Σηκώνεις και συ το σταυρό σου καλή μου Παναγιώτα.
Και δηλαδή... θα περιμένεις να «φύγουν» για να πραγματοποίησης το Όνειρο σου; δεν υπάρχει τρόπος να έρθουν μαζί σου; αλλά... τι χαζά λέω τώρα, άντε να ξεσηκωθούν δυο άνθρωποι αυτής της ηλικίας να μετακομίζουν.
Να τους παρατήσεις ούτε κουβέντα φυσικά, ειδικά αν έχουν μόνο εσένα.
Ξέρεις ε; η γάτα αντικαθιστά τον έρωτα στη ζωή μιας γυναίκας, όχι το σεξ, τον έρωτα την αγάπη.
Μια χαρά που πήρε η φίλη μου σαν της είπα ότι «γνώρισα» κάποια σαν και εκείνη, δεν λέγετε, γιατί... πέρα από τα γατιά ασχολείται και με τα άλλα, ταρω, αριθμολογία κλπ, βρε; σαν προξενήτρα δεν κάνω; αλλά πραγματικά μοιάζετε πολύ και σε πολλά.
Να το χαίρεσαι το καμάρι σου γιωτουλα μου, οκ... και τον βάγγο.
Πολλά φιλιά από Κατερίνη
A...Nερένια ειναι!
Δημοσίευση σχολίου