Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008
ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΠΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ?
ΠΩΣ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ?
ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΜΕ ΣΕΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΤΟΣΟ ΚΟΠΟ,
ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ,
ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ,
ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΝ,
ΛΟΓΙΑ, ΛΟΓΙΑ, ΛΟΓΙΑ...
ΑΣΚΟΠΑ ΛΟΓΙΑ.
ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΝΤΥΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ,
ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ,
ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ,
ΜΑ ΕΜΕΙΣ...
ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΠΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
(ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ)ΟΜΩΣ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ,
ΚΑΙ ΤΟ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΩΣ ΑΦΕΛΕΙΑ,
ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ!
ΘΑ ΤΟ ΖΗΣΟΥΜΕ!
ΠΟΣΟ ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Ομορφα λόγια,όμορφος τρόπος σκέψης!!!
Κι επειδή το ζήτησες,κανε την εγκατάσταση για να βλέπεις ποιός σε επισκέπτεται.
http//extermetracking.com
Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου, για τα καλά σου λόγια, και την άμεση ανταπόκριση.
Θα προσπαθήσω να το εγκαταστήσω, αν και... γμτ... δεν ξέρω αγγλικά.
Θα χαρώ να τα λέμε.
Αλήθεια; είναι δικά σου όλα αυτά τα μλογκ που είδα στο προφίλ σου;;;
Κι εγώ θα χαρώ να τα λέμε γιατί μ'αρέσει να μιλάω με άτομα της ηλικίας μου που έχουν ζωή μέσα τους!
Το δικό μου μπλογκ είναι μόνο το Giotavita,τα άλλα είναι ομαδικά και κάποιες φορές γράφω το κάτι τις μου ανάλογα με την περίσταση και τα κέφια.
Θα βρούμε άκρη και με το τράκιγκ...
Σε φιλώ
Καλημέρα συμπατριώτισσα!
Ήρθα στο σπίτι σου και...ξεχάστηκα, όταν έφυγα, αρμένικη βίζιτα ήταν αυτή, μου είχε μείνει μια γλυκιά γνώριμη αίσθηση.
Κάπου διάβασα ότι ετοιμάζεσαι να την κάνεις για το χωριό, και χάρηκα που δεν είμαι η μόνη που το αποφάσισα, εγώ είμαι κοντά στον Όλυμπο (τον ανέφερε κάποιος) όχι και τόσο κοντά αλλά...δεν ξέρω, αλλά εύχομαι να μην είναι πολύ μακριά το δικό σου χωριό.
Α...ξέχασα να σου πω, θα το είδες άλλωστε...ότι το εγκατέστησα αυτό το...τράκιγκ. τώρα αν λειτουργεί σωστά, ο θεός και η ψυχή του, χαχαχα.Φιλί
Δημοσίευση σχολίου