Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Νοικοκυρές σε υστερία





Πάει η μέση μου, γυρτή περπατάω, κοψομεσιάστηκα ντε!


Τι τα’θελα αυτά εγώ; καλά δεν καθόμουνα στα αυγά μου; έκανα τις δουλίτσες μου όποτε μου έκανε κέφι, κι αν δεν μου έκανε χέστηκα, όποτε!

Σάματις την πεθερά είχα να μουρμουράει; όχι δεν την είχα, έξυπνο κορίτσι είμαι (λέμε τώρα) φρόντισα να μην έχω, ούτε πεθερά αλλά... ούτε και γιο, που να την έχει μάνα.

Σε ποιον είχα να απολογηθώ άμα τα τζάμια τα έκανα την επόμενη βδομάδα,
μήνα
, χρόνο; αιώνα; Σε κανέναν!

Έλα όμως που...

Εγώ...καλημέρα Ελένη, τι κάνεις;

Ελένη. τι να κάνω; άσε έχω πεθάνει δυο βδομάδες καθαρίζω το σπίτι και τελειωμό δεν έχει...
( τι στο καλό, σε ανάκτορο μένει; εγώ βλέπω ένα κανονικό σπίτι των 90 άντε 129 τμ, δε μπορεί! θα έχει σκάψει και κάνα δυο υπόγεια λαθραία, μετά σου λέει...

Εγώ. έλα βρε λιτσα χάθηκες που είσαι τόσες μέρες και δε σε βλέπω;

Λ. μην τα συζητάς καθάρισα το σπίτι, ξέστρωσα τα χαλιά τα έπλυνα, σήμερα πήρα ανάσα.

Ε. έλα βρε... όλα μαζί έπρεπε να τα κάνεις;

Λ. Τι λες βρε; Πάσχα έρχεται έτσι θα το άφηνα το σπίτι;

Όπου και να ρίξω το μάτι μου...
Η μια βάφει, η άλλη καθαρίζει, η παρακάτω ξεσηκώνει, χωριό δεν ήθελες καλό μου; έτσι κάνει ο κόσμος στα χωριά.

Ανασκουμπώθηκα λοιπόν και γω, (τι, καλύτερες νοικοκυρές είναι αυτές από μένα; τώρα θα τους δείξω εγώ!)

Δεν τους έδειξα όμως, εγώ είδα! και τα είδα όλα!

Αυτή τη στιγμή είναι όλα στη μέση, η κουρτίνες πλύθηκαν, παράθυρα παντζούρια πεντακάθαρα, εγώ όμως τα έχω παίξει, τέλος για σήμερα. το πότε θα συμμαζευτεί αυτό το αχούρι, ένας θεός το ξέρει.

Αχ.. που είναι οι εποχές που σε μια μέρα ξεσήκωνα το σπίτι και το έκανα φύλο και φτερό;

Με κακοφαίνεται μετά όταν με λένε εκ (παραδρομής χαχα) κυριούλα, εμ... τι σκατά είμαι;
τι; επειδή θέλω να λέω ότι είμαι ακόμα κοριτσάκι; άντε καλέ...κοριτσάκι με έμπλαστρο;

Από την άλλη... ας μου προτείνει κανένας νόστιμος ¨κυριούλης¨ να βγούμε το βράδυ, να δεις πως φεύγουν και τα έμπλαστρα και οι πόνοι, να δεις για πότε μεταμορφώνεται η κουρασμένη κυριούλα, σε λαμπερό θηλυκό, όλο νάζι και σκέρτσο...

Όρκο έκανα πάντως σήμερα!

Δεν πα να βουρλίζονται οι κατά τα αλλά συμπαθέστατες συγχωριανές μου, και να συναγωνίζονται η μια την άλλη σε προκοπή, λες και...όσο περισσότερες βδομάδες κρατάει η πασχαλινή λάτρα τόσο πιο νοικοκυρά είναι η άλλη.
Εγώ θα κάνω τις δουλειές μου όταν και όποτε γουστάρω.
και αν δεν είμαι προκομμένη σαν αυτές, ας μου γυρίσουν πίσω τα προξενιά, Α μα πια...

Και επειδή τα πήρα τώρα... Σιγά μην κάτσω να κάνω τσουρέκια και μαλακίες, απέναντι είναι ο φούρνος.

Μόνο κόκκινα αυγά θα βάψω έτσι για το καλό, και... του χρόνου.

Είδες που σου έλεγα Αχτιδουλα μου; να βρε... την βρήκα την αφορμή να τη γλιτώσω και φέτος η άχρηστη.

5 σχόλια:

λολιτα είπε...

καλασπερα σας.Καταρχην να σας καλοσορισω και να σας ευχαριστησω για τα καλα σας λογια στο μπλογκ της κυριας παναγιωτας για μενα.Θα ηθελα αρχικα να σας πω ποσο θαυμασιο βρισκω οτι ενω εισαστε καποιας ηλικιας εχετε μπλογκ και βαετε κατω πολλους απ μας...Αυτα για αρχη.Ηθελα να σας κανω μια ερωτηση αν εσεις μπαινατε σε ενα μπλογκ μιας κυριας μαμας εργαζομενης 54 χρονων και βλεπατε να γραφει α@@@@ιδια και αλλες τετοιες εκφρασεις
θα την σεβοσασταν πολυ?
Γιατι εγω μια σιχασια επαθα μολις το ειδα..εγω προσωπικα στο δικο μου μπλογκ ουτε και καπυ αλλου δεν την ειπα καθυστερημενη ουτε χρησιμοποιησα αλλους τετοιους χαρακτηρισμους επειδη ειχε διαφορετικες αποψεις απο μενα..
Αυτα και να εισαστε σιγουρη οτι ο σεβασμος μου ειναι απλετος εκει ομως που κρινω εγω οτι πρεπει να δινεται και οχι σε ανθρωπους που μιλουν ετσι!
Συνεχιστε την καλη δουλεια στο μπλογκ...

matou είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Marina είπε...

Ακουσα για φασίνα και ήρθα. Λοιπόόν..
Βασικός κανόνας του φαίνεσθε αλλά όχι το κάνουμε κιόλας.
ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΥΛΕΥΤΡΑ η οποία θα κάνει τα δύσκολα, χαλιά, σφουγγαρίσματα, σηκώματα κλπ, κλπ.

Να ξέρεις ότι όσο πιο άδεια είναι η ζωή μιάς γυναίκας τόσο τη ρίχνει στη φασίνα. Κάτι πρέπει να δείξει η πτωχή βαριεστημένη. Οι φουκαριάρες μαμάδες και εργαζόμενες που αλλόφρονες τρέχουν, σιγά μη σπάσουν τα παίδια τους με τη λάντζα και τα ξεσηκώματα

Τι τόθελες ε? Και καλά δεν ρώταγες τουλάχιστον?
Το έμπλαστρο πρόσεχέ το φέρνει φαγούρα δερματική. Ενα μεσουλίντ καλύτερα θα γίνεις περδίκι

Ανώνυμος είπε...

Λολίτα, σε ευχαριστώ κοριτσάκι μου για τα καλά σου λόγια.

Ήμουν σίγουρη ότι πίσω από αυτήν την επιθετικότητα κρύβεται ένα τρυφερό και ευαίσθητο πλάσμα, γι’αυτο εξ’άλλου, σου μίλησα.

Γιατί βρε να μην έχω μλογκ, στην ηλικία που είμαι; τι έχει η ηλικία μου; αφού... συνομήλικες είμαστε χαχαχα, επειδή η δική μου ταυτότητα λέει άλλες ημερομηνίες; μη δίνεις σημασία καλό μου, ξέρω πολλούς νέους που είναι ¨μεγαλύτεροι¨ μου

Εγώ Λολίτα μου αν έμπαινα σε ένα μπλοκ, δεν θα στεκόμουνα στις λέξεις που χρησιμοποιεί ο ιδιοκτήτης του, (πολύ περισσότερο δε, άμα δεν απευθύνεται προσωπικά δε μένα.) ούτε θα βιαζόμουνα να βγάλω συμπεράσματα από ένα κομμάτι που έτυχε να διαβάσω, θα έβλεπα πέρα από αυτό, τι γενική συμπεριφορά και τον χαρακτήρα αυτού του ανθρώπου, δεν με αφορούν καθόλου οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ¨καλές¨ λέξεις τάχα μου δήθεν, και από πίσω κρύβεται ένας κακός και ανήθικος χαρακτήρας. Εγώ θέλω ανθρώπους αυθεντικούς, με τα πάνω και τα κάτω τους, που δε μασάνε τα λόγια τους, και που εκφράζουν, τον πόνο, την οργή, την αγάπη, την τρυφερότητα, αυθόρμητα με όποιες λέξεις τους βγαίνουν.

Σε φιλώ.

Ανώνυμος είπε...

Έλα μου ντε τι το’θελα Μαρινάκι μου;


Αυτό για τις άδειες ζωές πολύ μου άρεσε, και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, δε λέω... όλες κάνουμε το νοικοκυριό μας και τη λάτρα μας, αλλά... όλον αυτόν τον πανικό τέτοιες μέρες δεν καταλαβαίνω, αν δηλαδή εγώ είχα καθαρίσει τις πόρτες ένα μήνα πριν γιατί έτσι μου κατέβηκε να κάνω, το Πάσχα θα βρει το σπίτι μου βρώμικο; ε; και; τι έγινε; χέστηκα στο τέλος τέλος.

Φιλί γλυκό