Αισιόδοξες σκέψεις...
Που τις πουλούν;
Να αγοράσω πολλά κιλά θέλω...
Τόνους ίσως, όσο κι αν κοστίζουν...
Αφού... Δεν τις χαρίζουν πια...
Ας τις αγοράσω.
Αφού...Ούτε και σαν δανεικές μου επιστρέφουν κάποιες όλοι αυτοί... που τους τις χάριζα απλόχερα τότε που είχα περίσσευμα.
Τότε που... Τίποτα δεν φοβόμουν.
Τότε που... Εμπόδιο κανένα δεν έβρισκα μπροστά μου.
Η, κι αν έβρισκα, έκανα πως δεν το έβλεπα και προχωρούσα αγνοώντας το.
Θαρρείς και... Με εκδικούνται τα αγνοημένα εμπόδια τώρα.
Δυνάμωσαν ... Αποδυναμώθηκα...
Και με τιμωρούν...
Για την αδιαφορία μου.
Για τη χαρά μου.
Για τα όνειρα μου.
Για τα νιάτα μου.
Για την αισιοδοξία μου.
5 σχόλια:
"Ούτε και σαν δανεικές μου επιστρέφουν κάποιες όλοι αυτοί... που τους τις χάριζα απλόχερα τότε που είχα περίσσευμα"
Αυτή η φράση κρύβει μέσα μία ολόκληρη φιλοσοφία ζωής...
Καλό υπόλοιπο της Κυριακής ... (αν και μας προβλημάτισες πάλι...)
:)
Φιλενάδα μου ξέρεις πόσο σ'αγαπάω, αλλά τώρα θα σε μαλώσω! Βάλε καλά στο μυαλό σου πως ό,τι επιτρέπουμε μας κάνουνε οι άλλοι. Κανείς δε μπορεί να σε πληγώσει, αν δε του το επιτρέψεις. Έπειτα, η αισιοδοξία είναι στάση ζωής - αν είσαι θετικός κι αισιόδοξος άνθρωπος είσαι για πάντα και τίποτα δε σου πάει στραβά. Ακριβώς γιατί το "στραβά" εσύ ο αισιόδοξος δε το βλέπεις κι αν το δεις δεν το αναγνωρίζεις! Η αυτολύπηση είναι εύκολη και το μόνο που καταφέρνει είναι να κάνει κι άλλους ανθρώπους να μας λυπούνται - αυτό θες για τον εαυτό σου; Σήκωσε το ανάστημά σου σε παρακαλώ και δες τους όλους αφ'υψηλού! Να τους λυπηθείς αυτούς που σπατάλησαν τα αισθήματα και το χαμόγελό σου, αυτοί έχασαν, όχι εσύ. Εσένα η πηγή σου είναι ανεξάντλητη και πάντα θα έχεις για να δώσεις, απλά γιατί είσαι γνήσια κι η χαρά σου και το γέλιο σου είναι αληθινά. Εσύ βγαίνεις κερδισμένη από τη θετική στάση απάναντι στη ζωή κι όποιος δε μπορεί να το εκτιμήσει και να πράξει αναλόγως, ώρα του καλή και κρίμα ο κακομοίρης, αλλά δε θ'ασχοληθούμε άλλο. Τίποτα δε σε ρίχνει, κανείς δε μπορεί να σου πάρει τη χαρά σου, γιατί είναι δική σου, γιατί είσαι εσύ κι εσύ θα είσαι πάντα καλά με τον εαυτό σου και τις επιλογές σου. Είσαι μια και μοναδική κι ειλικρινά τους λυπάμαι αυτούς που δε σε εκτιμούν. Εσένα όμως δε θα σε λυπηθώ ποτέ, δε θα μ'αναγκάσεις ό,τι και να λες, γιατί αν σε λυπηθώ θα σημαίνει πως δε σ'αγαπώ - κι αν δε σ'αγαπώ θα σημαίνει πως δεν το αξίζεις... Η επιλογή είναι ΜΟΝΟ δική σου...
Καλη μέρα και καλή βδομάδα...
Eleni Dafnidi... Είναι μια νέα μέρα σήμερα, που έδιωξε τους φόβους του χθές.
Σε φιλώ γλυκά
Maria Tzirita..
Οχι μαράκι μου, δεν είναι αυτό λύπηση. Και προτειμώ να πεθάνω από το να με λυπηθεί κάποιος!
Να με λυπηθεί; Εμένα; Ε όχι δα...
Είναι κάποιες φορές όμως τρυφερό μου Μαράκι, που το πηγάδι στερεύει , για λίγο, και αυτά που προσπερνούσες αγνοώντας τα στέκονται αμείλικτα μπροστά σου, και αναγκάζεσαι να τα δεις...
Και λυγάς... Δυο μέρες τώρα φοβόμουν πάρα πολύ, δεν ήξερα τι να περιμένω ( δεν μου έχει ξανατύχη, δόξα το θεό) Ήταν η πρώτη μέρα σήμερα της θεραπείας. 5 ώρες χημειοθεραπεία και ένα τέταρτο ακτινοβολία, δεν ήξερα τι μπορεί να συμβεί, ευτυχώς μεχρι τώρα, όλα καλά.
Δεν ήταν λοιπόν επειδή κάποιος με πλήγωσε Δεν θυμάμαι αν με πλήγωσε κανείς...
Έχω την ίδια στάση ζωής με αυτήν που περιγράφεις.
Έχεις την αγάπη μου.
Και λένε πως στο εξωτερικό η συμπεριφορά στα νοσοκομεία είναι διαφορετική!
Πάντως για εδώ εξαρτάται απ΄τον άνθρωπο που θα πέσεις-οι περισσότερες νοσοκόμες"σκύλες",οι γιατροί ανάλογα-οι πιο πολλοί(ιδίως στο χειρουργικό τομέα) το φακελλάκι τους το θέλουν.
Περαστικά,σ΄όποιον είναι άρρωστος!
Δημοσίευση σχολίου