Αντί - Παραμύθι ... Συνέχεια ...

Ήσυχο μωρό,βολικό. το κλάμα του ακουγόταν μόνο όταν πεινούσε, η είχε λερωθεί. Εκείνη ... για πρώτη φορά ίσως στη ζωή της, ένοιωθε ευτυχισμένη. Είχε κάτι δικό της.Κάτι που την έκανε να ονειρεύεται, να βλέπει τη ζωή της πιο... υποφερτή. Φρόντιζε το κορίτσι της με αφοσίωση.

Εκεί... σε μια κουζίνα, πέρναγαν οι μέρες και η νύχτες όλες.εκεί έκαιγε μέρα νύχτα το τζάκι τους χειμώνες, μέχρι αργά την άνοιξη. Δυο βήματα στα αριστερά, ο μεγάλος νεροχύτης από μωσαϊκό, χτισμένος θαρρείς στον τοίχο από τις δυο πλευρές του. σε ένα καρφί στη μια γωνία και ένα στην άλλη, δεμένο και καλά τεντωμένο ένα λάστιχο, περασμένο μέσα από ένα λουλουδάτο ύφασμα, κάλυπτε σουρωτά το κάτω μέρος, κρύβοντας την κατσαρόλα το τηγάνι, το λάδι κλπ ... κρεμασμένα στον τοίχο πάνω από το νεροχύτη, τρία ράφια με πλαϊνά, βαμμένα γαλάζια. "σήκωναν" όλο το νοικοκυριό. 3-4 πιάτα, 5-6 ποτήρια, μια κανάτα, μερικά πιρούνια και κουτάλια. Δίπλα κρεμασμένο το φανάρι. πράσινο κυπαρισσί βαμμένο, εκτελούσε χρέη ... ψυγείου). Στην άλλη πλευρά απέναντι από το τζάκι, ένα μεγάλο ντιβάνι, και στον τοίχο μια πολύχρωμη βελούδινη μπάντα με παραστάσεις από άλλες εποχές. στη μέση του δωματίου ένας σοφράς, που εκεί έτρωγαν καθισμένοι στις κουρελούδες. εκεί ανοίγονταν τα φύλα για τις πίτες, και τα πισία. Μια συρταριέρα ξύλινη από την άλλη πλευρά, και λίγο πιο πέρα η ξυλόσομπα, συμπλήρωνε τη διακόσμηση αυτού του λιτού, μα συνάμα τόσο ζεστού, και πεντακάθαρου πολυδωματίου.

Μια, μια οι γειτόνισσες, με ένα πιάτο λαγγίτες (λουκουμάδες) στα χέρια, ερχόταν νωρίς το απογευματάκι να ευχηθούν τη λεχώνα. μετά τη δύση του ήλιου δεν πατούσε κανένας. η λεχώνα ούτε έξω από το κατώφλι δεν περνούσε. μην τη βρει κακιά ώρα (σαράντα μέρες δεν έβγαινε από το σπίτι της καμιά λεχώνα τότε).

Τα βράδια αργά ... άκουγε φασαρία μεγάλη να έρχεται από τη σάλα. άνθρωποι πολλοί. μιλούσαν γελούσαν, πηγαινοέρχονταν ... θεέ μου, τι θα βρω το πρωί εκεί μέσα; αναρωτιόταν τρομοκρατημένη, "ήξερε τι ήταν" ( αφού ... είχε πρώτα ρωτήσει, τον κουνιάδο και τη συννυφάδα της,και τη διαβεβαίωσαν πως δεν ήταν αυτοί, (και την ενημέρωσαν για το ... τι ήταν αυτό) - πριν τρεις μήνες είχε γεννήσει και εκείνη ένα κοριτσάκι- μοιραζόταν το ίδιο σπίτι, τέσσερα δωμάτια και μια μεγάλη σάλα ήταν το σπίτι, από δυο το κάθε ζευγάρι, και η σάλα κοινή.
Το πρωί... όλα ήταν στη θέση τους.

(Πολλές ιστορίες για φαντάσματα άκουσε σε αυτό το σπίτι, όλοι κάτι είχαν δει. να... εκεί ακριβώς κάτω από την άσπρη μουριά, εκεί ήταν κάθε βράδυ ένας μεγάλος "άνθρωπος" φύλακας πιστός. φύλαγε τις ... "λίρες". πολλά κιούπια με λίρες χρυσές λέει ... την ήμερα γίνεται φίδι, και το βράδυ παιρνει μορφή ανθρώπου.
Άκουγε και στο δικό της χωριό τέτοια ... αλλά ποτέ δεν είχε δει η ίδια κάτι).

Ένα βράδυ όμως ...κάποιος από ... "αυτούς" που συμμετείχε στον πανικό της σάλας, μπήκε στο δωμάτιο που κοιμόταν η οικογένεια. εκείνη μόνο, ήταν ξυπνητή. τον είδε ξαφνικά μπροστά της. ήταν τεράστιος. άγγιζε σχεδόν το ταβάνι. άσχημος και άγριος. στεκόταν εκεί ακίνητος κοιτάζοντας την κατάματα. προσπάθησε να θυμηθεί μια από τις πολλές προσευχές που ήξερε, τίποτα. μπερδευόταν όλα μες το μυαλό της. προσπάθησε να σηκωσει το χέρι της, να κάνει το σταυρό της, μα εκείνο δεν υπάκουε, στεκόταν εκεί παράλυτο. πόσες ώρες πέρασαν; πόσοι αιώνες; καποια στιγμή κατάφερε να ψιθυρίσει μια προσευχή, να κάνει το σταυρό της. Το πρωί, όλα ήταν τακτοποιημένα στη θέση τους όπως πάντα. Εκείνη όμως, ψηνόταν στον πυρετό.
Σύρθηκε μέχρι την κούνια, να θηλάσει το μωρό της, και τότε είδε ένα μεγάλο σπυρί ανάμεσα στα στήθια της. πήρε το μωρό στην αγκαλιά της. ζεματούσε. ούτε κοιμόταν, ούτε ξυπνητό ήταν. σταλιά γάλα δεν βύζαξε. προσπάθησε να το αλλάξει, άρχισε να ξετυλίγει τη βρεγμένες φασκιές και τότε ... στο ίδιο ακριβώς σημείο, το ίδιο ακριβώς σπυρί με το δικό της είχε και το μωρό. φώναξε την πεθερά της, μητέρα τρέξε ... το χάνω το παιδί! έτρεξε αλαφιασμένη η γιαγιά. Στα γρήγορα ... με την πείρα μάνας που μεγάλωσε 5 παιδιά ... έτρεξε, έφερε τη σκάφη, γέμισε νερό και βούτηξε μέσα το μισοπεθαμένο μωρό.
σε λίγο έστειλε και φώναξαν τη μαμή ...


Συνεχίζεται ...