Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Η άνοιξη στην αυλή, και στην ψυχή μου.


Άνθισαν στον κήπο μου η ερικιές, η ροδακινιές, η τριανταφυλλιές πέταξαν νέα ολοζώντανα φύλλα, μέχρι και αυτές που πριν μερικές μέρες πήρα κόμπους από τη γειτόνισσα που κλάδευε τις δικές της πιάσανε και άρχισαν να βγάζουν φυλλαράκια.
Κάνανε πληγές τα χέρια μου σήμερα από την τσάπα, αλλά ούτε που με νοιάζει, βιάζομαι…ανυπομονώ να φυτέψω τα πρώτα λαχανικά μου, να τα δω να μεγαλώνουν, να καρποφορούν, να χρειάζομαι κάτι για το μαγείρεμα μου και να βγαίνω να το κόβω από τον μπαχτσέ μου νόστιμο αγνό και τζάμπα.
Οι εξετάσεις μου ήταν τζάμι, η γιατρός μου μου είπε... γλέντα, τραγούδα, Γέλα, διασκέδασε, ερωτεύσου, είσαι υγιέστατη.
Τι ήταν όλο αυτό; Χα γενετική ανωμαλία! Δηλαδή… βλαμμένη από γεννησιμιού μου.
Μια φλέβα λέει... είναι εκεί που δεν έπρεπε να είναι, δηλαδή στο θώρακα, η οποία ούτε με ενοχλεί, ούτε την ενοχλώ.
Καλά... δεν είμαι και το πιο ψύχραιμο πλάσμα στον κόσμο, χέστηκα από τον φόβο μου, ένοιωθα αδύναμη κουρασμένη άρρωστη, ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι είχα καρκίνο, είχα ‘ΔΕΙ’ και τις μεταστάσεις. ψυχολογία ετοιμοθάνατης.
Έδωσα υπόσχεση όμως στον εαυτό μου, ότι θα κόψω το τσιγάρο «γιατί το 80% αυτών που κάνουν καρκίνο των πνευμόνων είναι καπνιστές» και αυτό που πέρασα δεν θα το ξαναπεράσω!!! δεν μπορώ όμως μόνη μου «ξέρω την αδυναμία μου» και θα πάω να κάνω βελονισμό.
Έτσι...
Μπήκε η άνοιξη στην αυλή και στην ψυχή μου.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το τσιγάρο δεν κάνει μόνο κακό στα πλεμόνια, κουράζει την καρδιά. Εκανα εξαιτίας του μπαι πάς τριπλό πέρυσι, το έκοψα αλλά άρχισα να τρώω παραπάνω, τώρα ξανακαπνίζω λίγο, κρυφά, ό,τι θέλει ας γίνει. Εκλεισα τα 80 περυσι, βαρέθηκα τα μη των γιατρών.
Να κάνεις λαχανόκηπο, έχει έναν η νύφη μου κάτω συχνά πάω και παίρνω μυρωδικά και πατάτες, κολοκύθια,κρεμμυδάκια φρέσκα, καρόττα. Ολα τα φύτεψε σε ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι της.
Αμα τρώς τα δικά σου είναι αλλιώς.
Καλώς σε βρήκα και σιδερένια

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Το ξέρω ότι κάνει κακό Λένα μου, το ξέρω αλλά... δεν μπορώ να το κόψω από μόνη μου, μόλις μπορέσω οικονομικά θα πάω να κάνω βελονισμό και θα το κόψω που θα μου πάει; το είχε κόψει μια φίλη μου έτσι, πέθανε πριν τρία χρόνια από άλλη αιτία, μερικές φορές σκέφτομαι...όποιου του μέλει να πνίγη, ποτέ του δεν πεθαίνει... από την άλλη όμως...


Σε ζηλεύω! δεν ξέρω αν θα φτάσω τα 80, αλλά όσο κι αν πάω, άθελα να έχω τη ζωντάνια και την δύναμη σου. Αλήθεια σου το λέω.

Πατάτες σε ζαρντινιέρες; αυτό ομολογώ πρώτη φορά το ακούω, μπράβο όμως στην κοπέλα προκομμένη πια νύφη σου; η Α η, η Μ;
ένας από τους λόγους που ήθελα να έρθω να μείνω στο χωριό είναι αυτός, ο μπαχτσές, θα τον κάνω και σε καλώ να έρθεις να φάμε φρέσκα λαχανικά χωρίς στάλα φυτοφάρμακα.

Ανώνυμος είπε...

η Μ