Τελευταία δεν ήμουν και στα καλύτερα μου.
Φάνηκε ε; και σήμερα ξύπνησα με μια διάθεση... Άντε να πέραση και αυτή η μέρα...
Τελείωσα σερνόμενη, τις απαραίτητες δουλείες μου... Πήρα τον καφέ μου, κάπνισα 512 τσιγάρα, και βόλταρα εδώ και κει, στους φίλους, και φίλους φίλων μου μπλόγκερ.
Πέρασα μια βόλτα από την αγαπημένη μου Αχτίδα, http://aktida.blogspot.com και... Βρέθηκα στο Δρομάκι.http://dromaki.blogspot.com
Σελίδα σελίδα τη γνώριζα, μου άρεσε... τη θαύμασα... ΚΑΙ............... Είδα όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που φτιάχνει.
Στην αρχή, νόμισα πως είναι μόνο ζωγραφική, σε μια απάντηση της όμως σε ένα σχόλιο, λέει πως είναι... τεχνική decoupage, κάτι μου θύμισε...
Πήγα στον Google έψαξα... Και τώρα... Πετάω από τη χαρά μου!!!
Αυτό είναι!!!
Αυτό που θέλω. Αυτό, η... Περίπου αυτό... Που πριν μετακομίσω στο χωριό, είχα αποφασίσει ότι θα πάω να παρακολουθήσω σεμινάρια,( μονο που φαντάστηκα ότι γίνεται μόνο σε ξύλο, γιατί γι'αυτό είχαμε μιλήσει, και μάλιστα οτι λέγεται μεικτή τεχνική σε ξύλο, χωρίς να μου διευκρινίσουν ότι είναι τρόπος για να τον δουλέψεις σε ότι υλικό θέλεις) μου είχαν πει επίσης ότι θα χρειαστούν έξη μήνες.
Απογοήτευση ...
Δεν είχα τόσο χρόνο. Είχε ήδη παρθεί η απόφαση της μετακόμισης, άσε που μου ζητούσαν 300 ευρώ το μήνα. Εγώ τότε κοιτούσα να " Σκοτώσω" το κολωμάγαζο που είχα, και που με κατέστρεψε οικονομικά (και ήταν- το ορκίστηκα,- η τελευταία απόπειρα εμπορείου που έκανα, γιατί...Ολη μου τη ζωή... Ανοίγω μαγαζιά και την υπόλοιπη τα κλείνω, κάποια άλλη στιγμή θα μιλήσω για... αυτές μου τις περιπέτειες) που να τα βρω λοιπόν; έτσι... το όνειρο, παρέμεινε όνειρο.
Πάντα μου άρεσε να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου. Ετσι... από μόνη μου, Φτιάχνω υπέροχες λουλουδοσυνθέσεις... Ψευτοκοσμηματάκια...Ε.. και καμιά φορά ... Πιάνω τα πινέλα και τα λάδια, οχι οτι ζωγραφίζω... Αλλά..Λέμε τώρα...( ολα αυτά... όταν τα οικονομικά μου μου το επιτρέπουν, γιατί είναι και πανάκριβα τα υλικά.
Έψαξα εδώ που ήρθα μήπως βρω κάτι...Κάποιο σεμινάριο, τίποτα.
Σήμερα λοιπόν, βρήκα κάτι, αλλά θα χρειαστεί να πάω στην Καβάλα για ενα τριήμερο, να δω πως θα τα καταφέρω, γιατί πρέπει να δούμε ποιος θα κρατήσει τη μικρή, την εγγονή μου που τη φροντίζω.
Θα τα καταφέρω όμως! Το θέλω τόσο πολύ....
Έτσι λοιπόν... Έφτιαξε η μέρα μου, και γέμισε χρώματα κι αρώματα, γέμισε ελπίδα και όνειρα.
Και όλα αυτά...Τα χρωστάω σε σένα Δρομάκι.
Σε ευχαριστώ!!!
16 σχόλια:
Καλή μου Ξυπόλητη, σου εύχομαι καλό μήνα και να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα! Η Αχτίδα και το Δρομάκι είναι πολύ καλές μου φίλες και χάρηκα που γνώρισα κι εσένα μέσω αυτών. Είδα ότι λατρεύεις Ακρίτα και ταυτίστηκα! Να είσαι καλά ό,τι κι αν κάνεις και να χαμογελάς πάντα! Φιλιά!
Καλή μου Δ.
Δεν μπορεί κανείς ,μα κανένας να σου δώσει την ώθηση που χρειάζεσαι για να βγάλεις τον δημιουργικό εαυτό σου.Πίστεψε στις δυνατότητες σου,αγκάλιασε τα "πιστεύω" σου και προχώρα.Βάλε μια γραμμή και σβήσε το παρελθόν.Αγάπησε τον εαυτό σου,κάνε θετικές σκέψεις,ασχολείσου με την Δ.και μόνο με την Δ.και τότε όλα τα όνειρα σου θα γίνουν πραγματικότητα.
Κανένας δεν μπορεί να σε βοηθήσει και να σε συνδράμει αν δεν κάνεις μόνη σου την αρχή.
Δεν θέλω να εισέλθω στα οικογενειακά σου-και να με συγχωρέσεις-αλλά η μικρή εγγονή έχει μητέρα για να την φροντίζει.Η γιαγιαδες είναι για "ωρα ανάγκης"και οχι εσαεί baby sitter.
Γι'αυτό κοίτα λίγο τα θέλω σου όσο είσαι ακόμα νέα...
Σε φιλώ νε αγάπη Π.
Μαράκι μου, καλωσόρισες!
Το δρομάκι δεν το ξέρω καθόλου, μέσα από την αχτίδα πήγα προχθές, και θαύμασα όλα αυτά τα ωραία που φτιάχνει.
Α..η Ακρίτα....Παλιά αγάπη, λατρεύω το χιούμορ της.
Και εγώ χάρηκα που σε γνώρισα.
Και σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά και ευτυχισμένη όσο τώρα.
Σε φιλώ.
Δεν είναι καταπληκτικά αυτά στις εικόνες Παναγιώτα μου;
Θα μάθω να τα φτιάχνω, και...Υπόσχομαι ένα από τα πρώτα να είναι δικό σου (στου κασίδη το κεφάλι...χαχαχα)
Μα... δεν ζήτησα από κανέναν βοήθεια, γιατί το λες;
Οσο για τη μικρή...Διαφωνώ. Η γιαγιά δεν είναι μόνο για ώρα ανάγκης με την έννοια που το λες.
Και τώρα ανάγκη είναι, γιατί η μαμά της μικρής εργάζεται, το ξέρεις. Αν δεν το κρατήσω εγώ το παιδί ποιος θα το κάνει; η γειτονιά;
Ούτε εσύ, ούτε καμιά άλλη μάνα θα έκανε διαφορετικά.
φιλί αγάπης.
Μπράβο ...χαίρομαι με αυτές τις αποφάσεις ζωής που παίρνεις ..
Σου εύχομαι τα καλύτερα να τα βρείς μέσα από χρώματα που θα αγαπήσει η ψυχή σου ..
Καλημέρες ...
Ax ξυπόλητή μου γιαγιά και μάνα!!
Θέλω κι εγώ να μου φτιάξεις κάτι μόλις μπορέσεις..
Να το έχω ενθύμιο ...καλό κι αγαπημένο.
Μου θυμίζεις την μάνα μου ...που τρέχει πίσω από 3 κουτσουβελα 9-3 και 1,5 χρονών κάθε μέρα αγογγυστα.
Ετσι είναι οι μάνες και οι γιαγιάδες..
Μπράβο ,συγχαρητήρια!!
(εεεε μην το παρακάνουμε όμως ...Τα ίδια λέω και στην μάνα μου , όταν μαζεύω τον κανακάρη σπίτι του.Απο εδώ του λέω η γιαγιά θέλει να ξεκουραστει....Κι αυτή φωνάζει ..τι σε πειράζει εσένα τι θα κάνει το παιδί. Εμένα δεν με ενοχλεί...)
χαχαχα
Είδες φιληνάδα που έχω; που να την γνωρίσεις και απο κοντά, την λατρεύω ,λέμε τα μυστικά μας.Ασχολήσου με τη τέχνη θα γεμίσει ο χρόνος σου και η ψυχή σου καιόταν θα βλέπεις τι έφιαξες αυτό που θα νοιώθεις δεν έχει αντίκρυσμα!
Χα χα χα!!!
Μ'αρέσει να είμαι η πρώτη που θα της αφιερώσεις το δημιούργημα σου!
Δεν εννοούσα πως ζήτησες βοήθεια.Απλά ήθελα να πώ πως από μόνη θα πάρεις τις αποφάσεις για τα ενδιαφέροντα σου.Και κάνε το άμεσα.
Οσο για το θέμα των γιαγιάδων,επέτρεψε μου να έχω διαφορετική γνώμη,στην οποία εντρύφησα μέσα από την "γνωμάτευση" της μητέρας μου.Μου την κοίταξε την Μαριώ-δεν λέω όχι-δεν έχω παράπονο...αλλά είχε και εκείνη τα δικαιώματα της στην ζωή(50 ήταν όταν γέννησα).
Θα έπρεπε να την "στραγγαλίσω" επειδή εγώ δούλευα 24 ωρες το 24ωρο.Οχι οχτάωρο!!Τρελλές καταστάσεις δουλειάς,δουλείας!!!
Σου στέλνω φιλιά αγάπης και σου δηλώνω ευθαρσώς...πως μάλλον η κόρη μου θα με κάνει "κακή γιαγιά" λέγοντας μου πάντα πως:"αν είναι να μου μεγαλώνουν το παιδί μου οι γιαγιάδες και οι παππούδες ,δεν πρόκειται να κάνω ποτέ παιδί.Εγώ τι ρόλο βαράω δηλαδή?Τι μάνα θα γίνω??
Ετσι δηλώνει το ...καμάρι μου!
Σκύβω το κεφάλι,και σιωπηλά συμφωνώ μαζί της χωρίς να το εκδηλώνω.
Ναι καρδούλα μου! Το παιδί χρειάζεται την μάνα ...και όχι την γιαγιά...
Φιλιά άπειρα και γλυκά σαν καρυδάκια με γλυκόζη από τον κήπο σου,,,
Σε ευχαριστώ γλυκά μου όνειρα, πραγματικά είμαι ενθουσιασμένη.
Να είσαι πάντα καλά. Σε φυλώ γλυκά.
Ξανθούλα μου, σου υπόσχομαι το δεύτερο κομμάτι μου να είναι για σένα! Αλλά..θα έρθεις να το πάρεις χεχε είδες που την βρήκα την ευκαιρία να σε γνωρίσω;
Τι να κανουμε και μεις οι κατακαιμενες μανες; χαχαχα, τρεχουμε πισω απο τα παιδια μας να τα στηρηξουμε οσο, και με οποιο τροπο μπορουμε.
Σε φιλώ γλυκά.
Ναι Αχτιδούλα μου! Η φιληνάδα σου μου άνοιξε δρόμο πραγματικά,( να την ευχαριστήσεις εκ μέρους μου, θα το κάνω και εγώ, αλλά... ακόμα ντρέπομαι)είμαι κατενθουσιασμένη, πετάω από χαρά και αγωνιώ πότε να έρθει η στιγμή να πάω για το σεμινάριο, ήδη έχω επικοινωνήσει από την πρώτη στιγμή με την κοπέλα που το κάνει.
Το ξέρω πως νιώθεις όταν δημιουργείς κάτι, πραγματικά γεμίζει η ψυχή σου.
Σε φιλώ με αγάπη Αχτιδούλα μου γλυκιά.
Εκλεισεεεεεεεεεεε.........Είσαι η πρώτη που θα έχει δημιούργημα μου!
Οσο για το θέμα των γιαγιάδων, να σου το θέσω απλά, όπως είναι η πραγματικότητα δηλαδή. Η κόρη μου δουλεύει, είναι μόνη της, το παιδί δεν είναι σε ηλικία να μείνει μόνο του, εγώ είμαι εδώ, ποιος λοιπόν θα το κοιτάξει τις ώρες που λείπει η μάνα του; μετά που σχολάει, ούτε που ασχολούμαι εγώ, το είδες.
Οχι Παναγιώτα μου! Οσο μπορώ θα βοηθήσω το παιδί μου, αυτή είναι απόφαση που την πήρα συνειδητά, κανένας δεν με υποχρέωσε, εγώ το θεώρησα χρέος μου να το κάνω! Είπαμε... Οτι δεν πήρα, το δίνω απλόχερα στα παιδιά μου.
φιλί και αγάπη φιλενάδα μου.
xaxaxaxa
Εμένα μην με απειλείς...γιατί θα έρθω σίγουρα!!!!
Καλημέρα καλή μου
Ναι... τώρα φοβήθηκα τι να σου πω...
Οποτε θέλεις ξανθούλα μου!
φιλιά
είναι τόσο ωραίο να ψάχνεις τον εαυτό σου απο δω κι απο κει.. Καλή αρχή..το πρώτο έργο για μένα,παρακαλώ..
Σε ευχαριστώ Μίμη Ζερβέ.
Το πρώτο έργο είναι ταμένο στην Παναγιώτα. Το δεύτερο στην Ξανθούλα, Το τρίτο για σένα, και... Αμα σ'αρέσει. χαχαχα
Ματς μούτς.
Ελάτε Παιδάκια... να βλέπω συνωστισμό, για ένα έργο μου. Αλλος για σειρά;...
Δημοσίευση σχολίου