Κι εγώ;

Και 'γω που σ αγάπησα;
Εγώ που πιάστηκα από τα μάτια σου…
που έκανα θεό μου την ανάσα σου…
Εγώ… που τίποτα για μένα,
τίποτα δεν θέλησα να κρατήσω;
Εγώ που άλλο δρόμο δεν γνωρίζω…
Που δεν εκπαιδεύτηκα στον πόλεμο;
Εγώ που φοβάμαι το σκοτάδι...
που ζω την έρημο μακριά σου;
Εγώ που δεν είχα ποτέ ομπρέλα,
που πάντα πίστευα πως...

Δεν χρειάζεται…δεν έχω ανάγκη από μια ομπρέλα…
Εγώ που δεν ήξερα ότι πρέπει να πληρώσω
για οτι άλλοι κάνανε,που άγνοια είχα από παγίδες που οι άνθρωποι στήνουν
Εγώ που δεν εχω...Δεν ξέρω να προφυλαχτώ…
Από ποιον;;; γιατί;;;
Γιατί πρέπει να προφυλαχτώ; ας μου πει κάποιος
όποιος θέλει Οποιος ξέρει....
Εσύ...Εσύ που αγάπησα.Εσύ που μ αγάπησες.
Εσύ που αφήνεις, τις μέρες, τις ώρες, τα λεπτά...
Που ποτέ δεν θα ξαναγυρίσουν
Που αφήνεις να φεύγουν δακρυσμένα...
Που σου φωνάζουν.Φωνάζουν τόσο... που τρομάζεις

Μα... δεν ακούς,Κλείνεις τα αυτιά σου
Εσύ… Που δεν μπορείς να δεις,ότι και ένας τυφλός μπορεί...
Εσύ… που τρέμει η φωνή σου,όταν μου λες... Η...όταν δεν μου λες...
Σ αγαπώ ψυχή μου...Σ αγαπώ!!!
Αλλά....

Δ.