Πολύ; η λίγο;

Μου κόστισε πολλά ο έρωτας, αλλά και τίποτα.
Δεν εξηγείτε αλλιώς ότι κάθε φορά τον ανταμώνω νέα και δροσερή με αθωότητα και αυθορμητισμό, σα να είναι η πρώτη φορά, σα να μη με πλήγωσε ποτέ.
Υπάρχουν οι αναμνήσεις από τους παλιούς έρωτες... η καλές και η κακές που όμως εξαφανίζονται μόλις εμφανισθεί ο νέος και μπαίνω σε αυτόν καινούρια εξαγνισμένη.
Τελικά μάλλον μου έδωσε ο ερωτας περισοτερα από όσα μου πήρε.
Δεν θα ήθελα να ζω χωρίς έρωτα.
Δεν ήθελα μια άδεια ζωή.
Ευγνωμονώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που μου εμπνεύσανε τον έρωτα γιατί αυτοί... έστω και άθελα τους με κρατήσανε ζωντανή.

Βέβαια... η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κάνει απόπειρα αυτοκτονίας από έρωτα.
Δεν πήρα τους δρόμους ντυμένη νύφη σαν... άλλη Αστέρω ...
ούτε καν... τον προθάλαμο του Δαφνίου επισκέφτηκα.
Αφού λοιπόν δεν μου συνέβησαν όλα αυτά μάλλον δεν ερωτεύτηκα δυνατά?
Και το μέτρο πιο είναι?
Αν πάντως είναι έτσι χαίρομαι που δεν ερωτεύτηκα τον θάνατο, γιατί τι άλλο είναι ένας έρωτας που σε γεμίζει μόνο πληγές ικανές να σε κάνουν να βλέπεις στο πρόσωπο οποιου σε πλησιάζει έναν νέο εχθρό?
Δεν πέφτεις σε κατάθλιψη ; δεν ήταν δα και τόσο δυνατός έρωτας.
Παραμένεις ερωτευμένος για πολύ καιρό; είσαι κολλημένος και άρρωστος.
Τελικά πως ορίζεται ο έρωτας?