Γερμανία-Ελλάδα 0-2

Σήμερα...
Την περίμενα τη σημερινή μέρα, με αγωνία, με φόβο, και... Ελπίδα.
Τις δυο προηγούμενες μέρες έπεσα σε απελπισία .
Τι θα συμβεί; και αν συμβεί τι θα κάνω;
Όλον αυτόν τον καιρό που είμαι εδώ, προσπαθώ να διώξω μακριά τις μαύρες σκέψεις που... Απρόσμενα ξεφυτρώνουν, και ψάχνουν μέρος να θρονιάσουν.
Τις διώχνω μακριά μου, όχι δεν θα πιστέψω στο κακό.
Εγω θα έχω σύμμαχο μου την αισιοδοξία και την ελπίδα.
Εχθές όμως...
Σήμερα στις 8 ήμασταν ήδη στο νοσοκομείο, και στην αίθουσα της χημειοθεραπείας.
Νοσοκόμες ευγενέστατες...
( Μεταξύ μας... Ποτέ δεν με έπεισε αυτή η... ευγένεια.
Πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι είναι καλές ηθοποιοί, αφού... Καταφέρνουν τις περισσότερες φορές, να χαμογελούν και...Τα μάτια.)
Ψυχροί άνθρωποι αδερφάκι μου... Παγεροί.
Εκεί που βλέπεις ένα γλυκύτατο χαμόγελο, γεμάτο κατανόηση και προσφορά...
Σε δευτερόλεπτα, ένα τσαφ... Και αντικρίζεις ένα πρόσωπο που σε κάνει να θέλεις να φύγεις μακριά πανικόβλητη.
Βεβαιώθηκα απόλυτα σήμερα, παρατηρώντας 2 συγκεκριμένες που αν δεν ήμουν σε ξένο τόπο Θα τις βουτούσα από τα μαλλιά.
Σταματάω τη μια ... Από αυτές τις ... "Γλυκύτατες" στο διάδρομο.
Σας παρακαλω... μια ερώτηση θέλω να σας κάνω...
Ορίστε, λέει... αλλά με παγώνει ολόκληρη το βλέμμα, και το πόδι στον αέρα για το επόμενο της βήμα.
Βιαζόταν και δεν μου άφηνε κανένα περιθώριο, έπρεπε να βιαστώ αν ήθελα να μου κάνει την τιμή να με ακούσει.
Τι; δεν ξέρω καλά τη γλώσσα και πρέπει να μιλάω αργά ψάχνοντας τις λέξεις; Τολμάω και δεν ξέρω γερμανικά τέλεια; Ατύχησα!
Τώρα... θα μου δείξει αυτή...
Μήπως εργάζεται εδώ στο νοσοκομείο σας κάποιος Έλληνας γιατρό... κάποιος οτιδήποτε...
Θέλω να να μου εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει, μέχρι τώρα κανείς δεν μου έχει πει κάτι (τόλμησα να ξεστομίσω)
( τα λέω και δεν μπορώ να μη σκεφτώ...
Να έτσι την βουτάς από το μαλλί την καριόλα, και την πατάς κάτω να τη λιώσεις).
Γιατί... Με κοιτάζει τόσο κακά... τόσο περιφρονητικά...
Ένοιωθα τα δάκρυα να ανεβαίνουν στα μάτια μου, τα έστελνα με πείσμα πίσω...
Όχι μωρή σκύλα... Δεν θα σου δώσω την ικανοποίηση να με δεις να κλαίω.
Λυπάμαι... Δεν ξέρω ελληνικά για... να σας βοηθήσω.
Και ούτε δουλεύει κανένας Έλληνας εδώ.
Αν θέλετε να μάθετε, να φέρετε μαζί σας κάποιον που ξέρει καλά γερμανικά, και καλά ελληνικά.
Ναι.. Εσένα περίμενα να μου το πεις... Που να τον βρω, ρε μουλάρα;
Έφυγα...
Αδειαζαν οι φιάλες, και καμιά δεν έμπαινε στον κόπο να έρθει τις αλλάξει, σας παρακαλώ... Έλεγαν ένας ένας οι ασθενείς. Ειδοποιείτε ότι τελείωσε;
Ειδοποιούσα, άλλες φορές εγώ, άλλες κάποια άλλη συνοδός.
Όσες, φορές συνάντησα κάποια, η οποία ερχόταν μετά από κάνα τέταρτο...
Τελείωσε και η τελευταία δικιά μας. Πήγα έξω από το γραφείο, περίμενα να τελειώσει τη δουλειά που έκανε, και τις είπα ότι τελειώσαμε.
Ένα λεπτό... απάντησε τσατισμένη ( άντε πνίξου βρώμοελληνίδα, είμαι σίγουρη ότι σκεφτόταν. Ξέρω τι λέω!)
Είχε περάσει μισή ώρα και δεν είχε έρθει.
( Ο άνθρωπος αυτός... Επί 5 συνεχόμενες ώρες έπαιρνε χημειοθεραπεία. Και σε λίγο θα πήγαινε για ακτινοβολία).
Σηκώθηκα πάνω αποφασισμένη να τη φέρω, έστω και σέρνοντας αν χρειαστεί.
Πήγα κάθισα ακριβώς απέναντι της,την κοίταζα και περίμενα. σε μισό λεπτό... με προσπέρασε και ήταν ήδη στο θάλαμο , μεταμορφωμένη στη γλυκύτατη νοσοκόμα που είδα το πρωί.

Αγγελούδια είναι οι δικές μας νοσοκόμες.
Τουλάχιστον ξέρεις με τι έχεις να κάνεις.
Ε... Και όπως και να γίνει... Έχουμε ακόμα...Μια ευαισθησία σαν λαός.